Gaaaaaf!

Bij ons staat de muziek meestal op beschaafd niveau. Behalve in de week naar 31 december toe, wanneer de top 2000 op radio 2 gedraaid wordt. Dan moet het volume gewoon op hard! Die heerlijke gouwe ouwe, toppers, hits en noem maar op.
Dan zing, dans en cha cha ik door het huis.

Oudjaar

Om ons huis heen knallen de rotjes. Rocky is binnen. Hij ligt op zolder. Ik weet niet of hij van slag is van het geluid of dat er wat anders aan de hand is. Zijn zolderplek is bedoeld voor afzondering. Dus even in de gaten houden.
Wij zijn net terug van wat laatste boodschapjes. Hebben een visje voor Rock gekocht, en voor ons een paar oliebollen en appelflappen.
Landelijk wordt elk jaar door het AD een oliebollentest gehouden. En ons dorp was wederom 2de op de lijst. Daar moeten wij maar even van genieten.

Zwart-wit

Ik hou van experimenteren met Apps, die handige applicatie's van Apple waarmee je dingen kunt bewerken, rekenen, bloggen, lezen, shoppen, de weg mee kunt zoeken, spelen en nog veel meer. Vandaag heb ik ons blauwe zwembad omgetoverd in een zwart-wit tekening.

Leer momentje

Terwijl de laatste dagen van het jaar wegtikken, wil ik toch nog even wat schrijven.
Met de dametjes erbij kwam het er gewoon niet van om in Spanje veel te bloggen of  foto's te importeren.
Alle blogs en  foto's heb ik gemaakt met mijn iphone. Binnen no time een blog en foto.
Terwijl het uploaden van een foto achter de computer normaal nogal wat tijd vergt. Dit gaat natuurlijk wel ten koste van de kwaliteit. Maar in dit geval "lang leve de iphone". !

Ik hou van Spanje in december... Al diverse malen hebben wij Kerstmis gevierd in ons huis, en altijd hebben wij met Kerst buiten koffie en of een wijntje gedronken in de zon.

Dit jaar waren de weergoden ons wel zeer gunstig gestemd. De kippetjes zaten heerlijk te kwekken op het terras, met soms een uurtje beneden op een ligbed.

Met een excursie naar Calpe en Moraira, in dit jaargetijde zijn deze heerlijk rustig.
De terrasjes zijn open, met soms terrasverwarming, dus rug tegen de muur en gezicht in de zon.

En zelfs een wandeling naar Lliber hebben wij met z'n allen kunnen ondernemen. Een hele prestatie voor dames van resp. 80, 83 en 85 jaar.

Op 2de Kerstdag in de namiddag was een levend Kerstverhaal in  Jalon.
Door de straten van Jalon kwamen herder(tjes) met hun kudde. Vrouwen van de akkers, Josef en Maria op de ezel, en de 3 koningen. Uiteraard was de heer Pastoor een herder... !  Het was de eerste keer dat ik het kerstverhaal op deze manier uitgebeeld zag.  Vertederend om de zien dat met name de volwassenen hier  met zoveel overgave een rol in spelen. In NL achten wij ons vaak te groot voor zo iets, of wij generen ons,
 om ons op zo'n manier uit te dossen.


Maar in Spanje speelt de traditie nog een grote rol, en zijn de mensen er trots op. Daar zouden wij nog iets van kunnen leren.

De dag voor Kerst

Traditie getrouw gaan wij op 1ste Kerstdag in Spanje eten bij Masena. Zij serveren een à la carte menu. En geen uitgekauwd menu. Dit jaar was ik echter te laat en moest ik genoegen nemen met een reservering op de dag voor Kerst. Qua sfeer maakt het niet uit want we werden zoals altijd hartelijk ontvangen door de staf van Masena.
Het eten eten was heerlijk en wij kregen een glaasje Cava van Valentino (de eigenaar)
Masena blijft een waar genot.
Bij terugkomst lagen kilo's door Ramon gebrachte sinaasappelen, en mandarijnen op de tafel de zon te koesteren.

Siësta

Terwijl wij ons in de middag op onze ligbedden nestelden om het zonnetje te koesteren, is het voor veel mensen die werken niet mogelijk om naar huis te gaan. Soms wordt er tussen de middag in een cafetaria gegeten. Maar het kan ook voorkomen dat ook dit niet mogelijk is. Het eten gaat mee, en op de plek waar wordt gewerkt, wordt siësta gehouden. Vandaag werd ook hier de zon opgezocht.

Frauen und Technik

Maandagochtend net uit bed hoorde ik uit de woonkamer roepen " daar komt een auto"! Op zichzelf niets bijzonders, maar in dit geval was het Ramon die kwam werken.
Hij moest met zijn auto materiaal naar boven brengen, maar kon er niet door omdat ik mijn huurauto daar had staan.
Vlug aankleden en naar beneden. Op het moment dat ik de hoek om kwam en Ramon mij zag riep hij in het Spaans " Simona, je bezorgd mij een hartaanval "!!
Ramon was geschrokken bij het zien van de auto, omdat wij afgesproken hebben dat hij niet werkt wanneer er huurders zijn. Mijn mail met aankomsttijden had hij blijkbaar niet ontvangen, en dacht dat het huis verhuurd was. Zijn maatjes moesten lachten en iedereen was opgelucht !
Vanmorgen om 8.30 kwam Ramon weer. Ik heb maar vlug een jas over mijn pyama aangeschoten, want de auto moest ivm materiaal weer weg. Ik startte de auto, reed net de poort uit en ..... niets meer!!! Auto stil. Nog eens proberen. Niets! Midden op de weg. Uitstappen maar en vragen of de jongens even willen duwen. Natuurlijk !
Ze kwamen meteen. Zij duwen, ... Gelukkig kwam ik er na 2 meter achter dat ik mijn voet van de rem moest halen. (het is een automaat, dus was even omschakelen). Ja, ik hoor Rainer al zeggen " Frauen und Technik"!
De auto aan de kant gezet en daarna Rainer gebeld. Die was naar Moraira zei Conny, maar zou zo terug komen. Ze zou hem langs sturen, maar zij had dit nog nooit gehad met deze auto! ?!
Ik stond net onder de douche en Rainer kwam. Vlug eruit en er naar toe.
Rainer zei" de auto doet het gewoon"!
Ik dacht die gaat het zeggen....
Maar gelukkig, vertelde hij dat het door de kou kwam. Om 10 uur gingen wij olijk op weg naar Jalon.

Horen, zien en zwijgen

Op vakantie gaan met 3 dames op leeftijd is een omgekeerde versie van het aapje "horen, zien en zwijgen". Ze luisteren en kijken niet en kwebbelen de hele dag! Vanochtend was dus even chaos bij ontbijt en boodschappen. Maar ik denk dat we aan het einde van de vakantie wel on track zijn.
In de middag met een drankje in de zon en iedereen is weer happy.

In de wolken

Om 9 uur vertrok het vliegtuig stipt op tijd. De zon liet zich meteen zien toen wij boven de wolken kwamen.
Rainer stond ons netjes op te wachten. En loodste ons snel en behendig op weg naar de auto. De bagage van ons 4 paste met gemak in zijn auto. Hup.. op weg!
Bij aankomst eerst alle nieuwe zaken bekeken. En daarna een uurtje in de zon gezeten achter het huis. De koffer kan wachten. De zon is ons eerste cadeau.

Samen aan de wandel

Vandaag had ik gepland om weer wat orde op zaken te stellen. Papier, en plastiek naar het brengstation, en daarna de lege flessen de container in.
Ik was net op weg toen ik een wit /zwarte flits achter mij zag bewegen... Rocky ...
De flessen bij de voordeur gezet en weer op weg gegaan naar het dijkje. En ja hoor... Daar kwam Rocky achter mij aangelopen. Hij wilde dus duidelijk samen met mij wandelen. Het dijkje op, en Rocky bleef maar volgen. Keek voorzichtig rond. Bleef soms achter en soms naast mij.
Toen er in de verte een hond aan kwam, week Rock uit naar het hoge gras. De dame was zo aardig om een andere route te nemen.
Na 50 meter vond ik het genoeg voor zo'n eerste keer, en zijn wij naar huis gelopen. Af en toe moest ik even wachten om hem een aai te geven en te zeggen wat een slimme (hond) sorry kat het toch is.
Ik heb hem bij de deur achter gelaten onder zijn favoriete struik en ben de flessen naar de container gaan brengen.
Op de terugweg werd ik ingehaald door een miauw van Rocky die weer samen met mij mee naar huis liep. Ik snap nu wat een bijzondere cadeau Edwin en Cokky elke ochtend van hun katten krijgen.

I am a believer.

Wij doen al jaren niet meer aan St. Nicolaas.
Gisteren werden wij al verrast met een cadeau van een Pieterman waar wij erg mee in de nopjes waren. Maar vandaag business as usual.
Ik wilde net aan het eten beginnen toen de bel ging. Hè bah! Donker buiten dus even de ganglichten aandoen voordat ik open doe.
Door het raam van de deur zie ik niemand staan. Raar.....!
Toch maar even de deur open doen en wat verder kijken.
Op de mat staat een witte tas. ( nog niets door) tot ik de tas open maak en er een doos met een afbeelding van Sinterklaas op zie. Het kwartje valt nu echt.
Ik denk dat ik toch maar weer ik Sinterklaas ga geloven!

ANWB

Na lang wikken en wegen toch besloten de BMW niet in Spanje te zetten maar te verkopen.😪
Gezien het aantal weken dat wij er gebruik van maken is het handiger om dan een auto te huren.
Maar wat nu ? Wij hebben geen ervaring met de particuliere verkoop van grote objecten. Na een paar rare verhalen gehoord te hebben, kregen wij de tip van Cor om te informeren bij de verkoopservice van de ANWB. Een waardebepaling aangevraagd. Ging allemaal soepel. Daarna nog wat andere paden bewandeld om de auto te verkopen. En eigenlijk waren wij de ANWB al weer vergeten totdat wij gebeld werden. Waarom wij nog niet ingegaan waren op de prijsopgave. Van het 1 kwam het ander en we hadden een deal. De auto was verkocht. Makkelijk..
Het enige wat ons restte was de auto inleveren bij een bedrijf voor controle en overdracht.
Gisteren was de afspraak om dit te doen. De man van het bedrijf wilde alle papieren en sleutels. Hij zei dat het ongeveer 45min zou duren. Wij zagen hem rond de auto lopen, en in de auto zitten.
Kwam terug met de opmerking dat er een aantal beschadigingen waren en dat daardoor de prijs wellicht minder zou worden. Wij helemaal verbaasd. Natuurlijk zitten er op een auto van 8 jaar oud een aantal steenslag sporen .
En er was een keer iemand met de bumper langs de voorkant geschramd maar dat was weg te poetsen. Maar wij hadden foto's moeten nemen voor de ANWB en die allemaal opgestuurd.
Henk zei tegen mij "wanneer ze moeilijk doen, dan neem ik hem zo weer mee! "👿
Weer kwam de man met een opmerking over een beschadiging op het leer aan de bestuurdersstoel. Wij hadden die nog nooit gezien... 😱
Er werd gebeld met de man waarmee Henk de deal had gemaakt bij het servicecentrum van de ANWB. Henk moest aan de telefoon komen. En gelukkig dat je dan niet argeloos, onervaren, naïef en vol vertrouwen bent. Want anders wordt er du moment van een vaste prijs nog wat afgeknabbeld, en voel jij je nog een crimineel.. De 45 minuten werden 1.30 uur.😖
Nee, volgende keer toch maar weer inruilen bij de garage dat gaat een stuk vriendelijker.😃

De dames reiziger op kamer niveau.

Een paar weken geleden belde Ria Speelpenning mij op met de vraag of ik zin had mee te gaan naar de tentoonstelling in het Mauritshuis in Den Haag  "Dali ontmoet Vermeer" die daar gehouden wordt.
Ik hoefde niet na te denken. De datum werd geprikt, en vandaag hadden wij een "rendez vous" op het Centraal Station in Rotterdam om 10.30 uur, waar wij met de Randstadrail naar Den Haag centraal zouden vertrekken.

Op de minuut hadden wij deze metro (die om de 10 minuten vertrekt) en even 5 over 11 uur stonden wij in het hartje van Den Haag.
Na een kopje koffie, naar het Mauritshuis gelopen, en de expositie bezocht.
Deze viel een beetje tegen vonden wij. Er hing maar 1 stuk van Dali. 1 van Gogh, wat Rembrandts en natuurlijk het bekende Meisje met de paarlen oorbel van Vermeer.


Na de lunch had Ria een afspraak geregeld met Klaartje ( haar schoonzusje) die voor de 1ste Kamer werkt. Gewapend met mijn fotocamera liet de portier ons eerst niet binnen. Hij was de stroom toeristen beu!

Samen met Klaartje zijn wij op weg gegaan door de rijke historie van de Nederlandse voorvaderen. Klaartje weet heel veel van de historie, schilderingen, protocollen en loodste ons van de Eerste Kamer, naar de koffiekamer waar wij een kopje koffie hebben gedronken, naar een conferentiekamer waar alleen staatshoofden zoals Koningin Elisabeth, of Russische staatshoofden worden ontvangen, verder langs het wandellaantje naar weer een andere prachtige zaal.



Daarna zijn wij het binnenhof overgestoken en via een torrentje kwamen wij in de Ridderzaal.
Klaartje vertelde dat het oude gedeelte in eerste instantie bedoeld was als jachtslot. Naderhand is de Ridderzaal eraan gebouwd.
Wij hebben op de trap gelopen waar menig onfortuinlijk man zijn laatste stappen heeft gelopen, op weg naar het schavot. Wat een contrast met Prinsjesdag.

Om 15.00 uur stapte ik in mijn randstadkoets naar huis. Hoeveel PK die heeft weet ik niet. Maar de dag had zeker een vorstelijk gouden randje...

Hapjes

Maandagochtend vroeg.
Dit keer geen culinaire hoogstandjes maar een radioloog die aan de assistente vroeg om hem de bioptie instrumenten te geven voor de gastroscoop. 2 hapjes uit de dunne darm en 2 uit de maag. Ik kon het geheel mooi volgen op de monitor
Waar je vroeger naar een ziekenhuis moest voor deze diagnostische onderzoeken, tegenwoordig is dit gecentraliseerd in de regio. Dus niet meer om de hoek. Wij moesten naar Schiedam. Het voordeel is wel dat de wachttijd korter is.

Time Flies

Het Nespresso apparaat staat aan ! Buiten is het een dikke massa met grijze mist. Rocky is al een paar maal naar buiten en weer naar binnen gekomen. Het lijkt wel of hij een survival tocht heeft gemaakt. Onder de blubber.... Na het eten kruipt hij languit op zijn nieuwe plekje op de verwarming...
Onder het ontbijt klinkt de muziek van Anak over de speakers. Goh !,, Ik blijf fan van die oude nummers van the 50,60 and 70 thies.
Op de vloer bij het raam staat een grote bos bloemen die Henk van zijn collega's heeft gekregen voor zijn 40-jarig ambsjubileum. Een prachtig explosie van rode bloemen die kleur geeft aan deze saaie mistdag. Wat gaat de tijd toch vlug he ! Veel te vlug. Maar wat ik al zei : Ik blijf houden van oudere nummers.

Herfst Schoonmaak

Vanochtend om even 11 uur gaf de temperatuurmeter 1,3 graden aan. Brrrr.. Alles buiten zag er koud en dampig uit. Op het gras lag nog wat rijp. Rocky was met bontjas naar buiten maar ik betrapte hem toch dat hij in een hoekje met zijn voorpootjes op zijn staart zat.
Voor mij : Geen zin om naar buiten te gaan.! Henk is ook thuis. Die heeft na zijn congres week in Amerika een virus opgelopen en voelt zich dus niet top.
Een goede tijd voor binnen activiteiten en dan doe ik maar zoals Knabbel en Babbel het nest klaar maken voor de winter. Dus de keukenkasten opgeruimd en uitgesopt. Was wel weer eens tijd! Geeft altijd een fijn gevoel wanneer het weer klaar is.

Matt Dusk

Donderdagavond 19.40 in theater het kruispunt te Barendrecht staan we bij een kopje koffie te wachten tot de voorstelling begint van Matt Dusk. In het programma staat hij omschreven net als collega Michael Buble als jazzvocalist en entertainer pur sang. Wij houden van crooners dus zijn benieuwd wat de avond zal brengen.
Xxx
22.30 uur de voorstelling is voorbij. Het was echt entertainment op Amerikaans niveau. Gelikt, strak, mooi, gladjes maar toch heel stijlvol. Hij had leuk contact met het publiek en na afloop was hij in de lobby zodat je op de foto met hem kon. Kortom zoals hij zelf zingt " 2 shots off happy".

Metabolische leeftijd

Tsjonge het heeft even geduurd maar dit weekend aangemeld bij de sportclub in Nieuwerkerk. Waren al langer van plan om te starten, maar jullie kennen het allemaal wel....!  Excuses... Excuses... ...
Nu de koe bij de horens gevat en geboekt voor het hele programma.

Vandaag had ik mijn eerste sessie. Intake gesprek om 14.30 bij een jongeman, die vroeg wat de verwachtingen waren, en op welk termijn.?  Nou een lijf als Pamela Anderson en dan binnen een  maand.. Is dat te veel gevraagd ? En daarbij het liedje droomland....
Nadat mijn verwachting wat bijgesteld waren, werd ik op een weegschaal van Tanita gezet en werd mijn BMI, viscerale vetwaarde en metabolische leeftijd vastgesteld. Daar gaat mijn droomland....De jongeman vroeg dwingend : "u bent toch 54" ??
Er gingen bij mij al allerlei alarmbellen rinkelen en ik maakte mij al wat kleiner toen ik heel voorzichtig piepte."ja"!

Nou zei hij,... dan is het nog niet zo slecht met u gesteld.!  Want uw metabolische leeftijd is 48 !
Met een smile all over my face ben ik aan mijn eerste trainingssessie begonnen.

Don't blame it on Carol

Kreeg vanavond een verontrust telefoontje van Carol die met alle liefde tijdens onze vakantie samen met Gaby de taak van Diana heeft overgenomen om op Rocky te passen. "Wij hebben niets geroken van de lucht. En alles gecontroleerd" sprak hij !
Ja, ja Carol, ik weet het echt wel. Maar de slaapkamerdeur was dicht en dat was waar Rocky aan het spoken is geweest.
Wij hebben in de vakantie mooie foto's en filmpjes van jullie gekregen waarop wij Rocky in marathon van Gaby naar Carol zag lopen om maar aangehaald te worden. En dit alles met liefde en overgave.
 So don't blame it on Carol !
En van Rocky : Thank you very very much  !!!  

Stress kater

Normaal is het standaard dat wij de koffers uitpakken, wassen, post doen en dan zijn wij weer vlug op orde.
Echter deze keer stond ons een extra taak te wachten. Blijkbaar was Rocky zo in de stress van onze afwezigheid dat hij in huis een aantal plasjes buiten de bak had gedaan. Bij binnenkomst een zaterdag rook ik de doordringende urinegeur al.
Aangezien ik niet goed kon onderscheiden waar het allemaal was gedaan, heb ik het hele huis maar een aantal maal doorlopen.  Eerst met chloor ( hoorde naderhand dat dit een foute geur is voor katten)  en daarna met andere desinfecterende middelen. Het dekbed was ook object van zijn affectie geweest. Jakkie... Dus hup... naar de stomerij.
Vandaag naar de dierenspeciaalwinkel geweest en Feliway spray ( het geheim voor gelukkige katten) gekocht wat je in de ruimte moet spuiten om Rocky te ontstressen. En wat je ook nog  voor tal van andere zaken kan gebruiken. Hoewel Rock vandaag om de klipklap kwam controleren of ik er nog wel was, ligt hij nu  uitgeteld te slapen. Ik hoop voor ons allemaal dat de Feliway snel gaat werken.

Een ander home

Het is weer even wennen hier in NL
Een vrijdagnacht werd ik in Lliber gewekt door een stevige bui. Ik hoopte dat de regen ons niet op de terugweg zou begeleiden. Bij het opstaan en inpakken was het nog donker. En wanneer het buitenlicht bij vertrek dan helemaal uitgaat voelt het altijd alsof je blindemannetje speelt.
Op de Spaanse hoogvlakte tot aan San Sebastian scheen de zon maar haalde de temperatuur een max van 9 graden.
We zaten te rillen in de auto en de verwarming ging volop aan.
Rond 19.45 uur hotel gevonden in een dorpje boven Niort. Het hotel wordt niet bewaard op ons lijstje. De bedden waren goed maar voor de rest had het 50 jaar geleden de laatste renovatie gehad. Maar wij waren moe en hadden geen zin om verder te zoeken.
In de ochtend wel daar ontbeten, waar het ontbijt precies afgepast was aan het aantal gasten. 1 gast vroeg een extra croissant,en de oven moest opnieuw opgestart worden om aan dit verzoek te voldoen.
Hup weg van dit gebeuren! En op weg...(rijp op de auto, en een mooie lucht)
Lekker opgeschoten tot Parijs! Dat heeft ons een uur gekost en daarna nog een paar fikse wegwerkzaamheden.
Om 17.10 home.
Bij binnenkomst de tuindeuren open gedaan waarna Rocky aangesneld kwam. Hij heeft wel 25 kopjes gegeven en bleef tussen ons heen en weer lopen om aangehaald te worden.
Vannacht heeft hij ons een paar keer wakker gemaakt. Ik weet niet of het onze straf was dat wij zo lang weg geweest zijn, of om aangehaald te worden. Zo zijn we weer thuis maar dan in ons andere home.

3 days on a roll

Afgelopen dagen waren volop activiteiten.

Sam en Diana wilden beslist nog een keer naar het strand. Doordat wij de luxe van het zwembad hebben, komen wij daar niet meer. Het zand tussen je billen en geen toilet spreekt mij niet zo aan. Maar het Calpe strand was heerlijk rustig. De temperatuur was zalig en er waren bijna geen mensen in zee. Wij hebben gegeten in een restaurantje aan de boulevard, waar de smaakpolitie beslist een flinke boete zou uitdelen. En nu op het lijstje foute restaurantjes staat, maar wel een heleboel pret heeft gegeven.

In de avond was de processie en het vuurwerk in Jalon. Wij hebben met z'n vieren een stukje achter de optocht aangelopen. Sam had een kaars gekocht, zoals de dorpsbewoners ook hadden gedaan. 

Na de processie was er een korte plechtigheid in de kerk, waarna in de rivierbedding tegenover de Mas y Mas vuurwerk werd afgestoken. Na een half uur gewacht te hebben kregen wij het koud en waren wij op weg naar huis toen het spektakel toch begon. Daardoor wij onbedoeld een prachtig zicht op het geheel hadden.

Dinsdag is er wijn gekocht bij Enrique Mendoza in Alfaz del Pi. Waar wij eerder heel aardig ontvangen werden, was het nu echt een teleurstelling. De dame was onvriendelijk en wilde niet eens een wijntje opentrekken om te proberen. Ging achter de computer zitten werken in plaats van uitleg te geven.

Wat een verschil met de gastvrije rondleiding bij Guititerez de la Vega in Parcent ! Waarvan alle wijnen gratis geproeft kon worden en de eigenaar zelf zijn Estate laat zien.

Schrappen uit ons gevoel, anders blijft het hangen, en op weg naar de bodega in Jalon. Daar was net een buslading met touristen geland... heerlijk druk dus.

Op weg naar de auto, 2 calabassen gekocht van een oud boertje, waarvan Sam haar t-shirt moest ophouden, wat volgestopt werd met mandarijnen.

Woensdag weer na het ontbijt naar het strand. Water en limonade mee, en natuurlijk Torres rose. Een boekje en daarna werden de ladies, na een douche, naar Alicante Airport gebracht.

Ramon riep nog een laatste groet en Bon Viaja.

Voor ons begint nu de laatste dag met opruimen en inpakken. We willen nog wel weken blijven, mar helaas.

Het plan is om morgen ( vrijdag ) tussen 06:00 en 07:00 te vertrekken.

Feest

De zon probeert achter de wolken te komen. Aan de andere kant van de hemel staat de maan nog klein te schijnen.
In het veld en op de berg wederom volop activiteit op jacht gebied.
Diana is net begonnen aan haar 2de loop sessie. Henk begeleid haar op de fiets nog  1 keer door de wijnvelden op zoek naar een fijne looproute.
Terwijl Diana gisteren liep heeft Sam mij geholpen met karweitjes. Het terras en de fruitbomen sproeien en later wat bladeren aanharken.
In de loop van de ochtend naar Jalon gegaan, waar de voorbereidingen waren voor het feest. Wij waren getuigen van het uitladen van de paellaschaal van 2,5 mtr. doorsnede.
 Doorgelopen naar de Rastro waar Sam bij bijna elk kraampje wel iets van haar gading vond. Een geslaagde sessie dus. Van al dat geslenter toch wat moe geworden en bij Alleluja een perfect plekje op het terras gevonden onder een boom, waar wij zijn specialiteit hebben gegeten, serano ham en kaas.

Op de weg terug zagen wij mensen lopen met stoelen op weg naar de paella. Het plein was afgeladen met tafels en stoelen. Op grote planken werd de paella langs de tafels uitgedeeld. Onder een overkapping zat een band te spelen.

Eenmaal thuis zijn wij onbedoeld toch voor de siesta gegaan. Want ja, "landswijs" moet je in acht nemen. Niet vertellen maar wij zijn dus alle 3 gewoon in slaap gevallen .....

Om 20.00 uur hadden wij een tafel besproken bij Castellvi. Wij hebben daar prima gegeten, de ober was alleraardigst voor Sam.

Vandaag gaan we in de ochtend proberen het zonnetje te volgen op een ligbed. Want in de middag staat een uitnodiging voor een bbq bij Connie und Rainer op het program....

Na arbeid is het goed rusten

Het is weer even wennen na zoveel dagen samen ineens weer gezelschap om je heen te hebben. Sam loopt te springen en plonst om de minuut in het zwembad om daarna weer als een model rond het huis te lopen met koptelefoon op en iPod muziek aan.
Diana ligt lang uitgestrekt op een ligbed de zon te koesteren.
Vanmorgen na het ontbijt besloten om richting Moraira te gaan. Op weg daar naartoe eerst een emmer druiven door Sam en Diana geplukt. Naderhand stond er weinig meer op de Campo van Gabriel. Vanmiddag hebben wij daar gelijk wat sap van gemaakt.
Daarna door voor koffie en broodje bij Algas. Boodschappen bij Pepe La Sal en een traktatie voor vanavond voor bij de koffie van Diana.
Om 17 uur komen de kinderen van de buren spelen met Sam. Daarna staat voor ons een bbq op het lijstje. De rolverdeling is al gemaakt, gezien al de slapende mensen die ik nu om mij heen spot, zullen zij er denk ik, wel weer fris voor zijn.

Inkopen

Even half 2. De temperatuur is 29 graden. En net ons stokbrood op. Ramon en mannen heb ik net 2 bier en een fanta gebracht, want voor hun begint de siësta.

Vanmorgen wilde Henk wat roestplekjes bij het bad wegschuren en ging dwars door de zijkant van het bad heen. Gevolg: een aardig gat. O..my god! Weer wat op het lijstje! Hup naar Santos ...gelukkig heeft Santos altijd wel een oplossing. Dus klussen maar weer. Daarna naar bodega Rico om wat wijn en likeur43 in te slaan voor de moeder. Gelijk maar een fles van 2 liter gekocht. Kan ze voorlopig vooruit. Bij de Mas y Mas nog wat boodschappen aangevuld voor onze gasten die komen.



Koffie met toast in de plaatselijk bar in Jalon



In het dorp was volop activiteiten. De straten waren beschilderd en op het plein waren mannen bezig met het opbouwen van een grote tent. Vanaf vanavond is het weer feest. Leuk voor onze gasten om mee naar toe te nemen. De grote paella, het dansen, vuurwerk en noem maar op. Het is goed dat we nu een gevulde koelkast hebben, want met de feesten zijn de winkels vaak onregelmatig open

Jacht

Honden blaffen.. Voor ons op de weg zien wij 3 witte honden lopen, en naderhand het veld inspringen. Henk zegt " die ene lijkt wel een hert" zo loopt hij sprongetjes te maken. En jawel, een hond springt zowaar als een gazelle telkens boven de hoge begroeiing uit. Even later zien wij de jager en horen wij schoten. Het is raar om te weten dat de schattige konijntjes die wij gisterenavond over de weg zagen huppelen, nu afgeschoten worden om in zo'n heerlijk ovengerecht te belanden.

Warm

13.02 en de tempertuurmeter geeft 29 graden aan. Er staat geen zuchtje wind.
Vanochtend om 9.30 uur naar de kapper in Benissa geweest, en volgens Henk is er een orkaan door mijn haar gegaan. Ze hebben het flink kort geknipt en mooi koper geverfd.
De mannen zijn weer aan het werk. Morgen is Dia de hispania dus zijn ze vrij. Voor ons wel lekker. Kunnen wij tenminste weer van de pool gebruik maken. Onze net aangeharkte oprit is weer een chaos van bandensporen en in de voortuin ligt materiaal. Lo siento zegt Ramon ( het spijt mij) maar met deze tempertuur wil ik mij daar geen zorgen over maken. Alles komt in orde.
Vanavond gaan wij ons contact- investerings etentje doen met Conny en Rainer. Ik hoop dat we buiten kunnen zitten. En dan morgen is er weer een andere heerlijke dag.

Werkdag

De zondag is voorbij, en vanochtend gewekt door een auto die de oprit opreed. Ineens allerlei activiteiten rondom het huis.
Rainer is de Agave aan het snijden, en verder tuinonderhoud, en de jongens van Ramon zijn bezig met hun werkzaamheden.
Plan voor vandaag WAS: schilderen.... helaas de tijd was ons te snel af, en daarom besloten wij om naar het dorp te gaan, want om 12.00 werden wij verwacht bij Gabriel Mas om druiven op te halen.

Domingo

De voorspelling voor vandaag was dat het wat frisser zou zijn. Gisteren hadden wij de buren Svenja en Thomas op visite en heel de avond buiten gezeten, maar een fleece was op den duur echt wel nodig, terwijl wij 2 dagen geleden nog tot 23.00 uur mouwloos konden zitten.
Daardoor is de temperatuur van het zwembadwater ook wat naar beneden gegaan. Van 24 naar 20 graden.
Maar tot onze opluchting was het vandaag heerlijk. De zon stond strak aan de hemel, met af en toe een wolkje. In de middag weer wat amandelen uit de boom geklopt. Ondanks het omhakken van de 3 bomen is er toch een aardige oogst. Terwijl wij vroeger ons best deden om bijna elke amandel uit de boom te tikken, is ons enthousiasme nu wat geluwd omdat wij weten wat een werk het is om al die schilllen van de nootjes af te halen.

Valencia dag 2

Na een diepe slaap, werd ik vanochtend gewekt door een zacht gesnurk. Ik kon de slaap niet meer vatten en heb mijn blog in de badkamer van het hotel gemaakt. En mijn ega daarna maar voorzichtig wakker gemaakt, want ons wachtte een lange dag.

Na het ontbijt om de hoek van het hotel hebben wij uitgecheckt en onze bagage opgeslagen in de boxen van het hotel. De fietsen opgehaald ( 10,00 per dag) en op de fietspaden van de stad op ons gemakje op weg gegaan. Valencia is leuk om de fietsen. Er zijn veel paden speciaal voor fietsers, en is het pad opgehouden, dan fiets je gewoon op het trottoir, of soms een stukje weg.

Al gauw waren wij bij de rivier de Turia die half om Valencia heen ligt en nu een geweldig mooi natuurgebied is met wandel, picknick, fiets- en jogging mogelijkheden. Mooie fonteinen en bomen. Je hebt zoveel om naar te kijken, dat voor je het weet, je bij Ciudad de las Arts aankomt. Hier moet je bijkomen van al dat moois. Minutenlang hebben wij zitten kijken naar het samenspel van water en gebouwen.

Daarna over de brug Pont de la Grau (in de vorm van een harp) de Turia weer overgestoken op weg naar de haven. Weer een Bici gevonden (fietspad). Halverwege gestopt voor dos Cortados en daarna weer verder. De haven heeft nog een expositie van de America cup. Er liggen jachten à la Monte Carlo. Maar die wilden wij niet zien. Door naar het strand. Het is een immens breed parelwit strand, met een boulevard waaraan restaurantjes liggen. De boulevard is alleen voor voetgangers en Bici. Het leek wel zondag zo rustig, geen mega gettoblasters maar alles slow en easy... Een superstrand.

Maar wij moesten verder, helaas was het nog te vroeg voor de lunch, de Bici weer opgezocht en toen toch even de weg kwijt geraakt. Maar weer vlug de juiste richting gevonden.

De weg vervolgd langs het stadion van Valencia ( ligt midden in de stad) en de universiteit om uiteindelijk weer bij de Turia en het pleintje vlak bij de fietsverhuur uit te komen. Daar een lunch genomen, fiets om 17.15 ingeleverd, tassen opgehaald in hotel en naar station gelopen waar we om 17.40 de trein hadden en om 19.20 in weer in Lliber.

Het waren twee heerlijke dagen en voor ons is Valencia beslist een toppertje om naar terug te gaan.

Valencia dag 1

Tring, tring,... Om 7.15 ging de wekker. Nog niet fris en fruitig uit de veren. Het is nog donker!

Na ontbijt en koffertje verder ingepakt te hebben vertrokken naar Xeraco een halte van de Renfe. De auto was wat moeilijk te parkeren. Het parkeerterrein stond helemaal vol.

Een enkeltje gekocht voor 2 voor 7,20 en in de trein gestapt naar Valencia-nord

De trein doet er ongeveer 50 minuten over, gaat midden door sinaasappel velden. En is erg aangenaam.

Om even over 11 uur waren wij in Valencia. Het oude Station is prachtig met mozaïek tegels, gebrandschilderde ramen en aan de buitenkant omlijst door tegels met sinaasappelen. Naast het station ligt het imposante plaza del Toro. De arena! Op 5 minuten hiervan hadden wij een hotel geboekt op plaza de Ayuntamiento tw Hotel Venecia. Helemaal top! Te vroeg nog om op de kamer te mogen de koffer in het kluisje van het hotel gezet, en aan de wandel...

De bekende zaken gezien waar ze Turon de Valencia verkopen, de kathedraal, de Lonja,, de zijdebeurs en de mercado, de dagmarkt. Prachtig. Tussen de middag achter de zijdebeurs op een pleintje gegeten. Wederom werd onze lunch opgevrolijkt door een Spaanse troubadour met gitaar die prachtig zong.

Daarna ingecheckt in het hotel. Goede kamer. En ik kan zeggen goede bedden. Mooie badkamer met zelfs tandenborstels en tandpasta.

Daarna op weg gegaan op zoek naar de fietsen verhuur. Waarbij wij in de wijk van Chanel, Vuitton, etc tegen kwamen.

Ze zijn in Valencia veel oude panden aan het restaureren, ik denk in wijken die nu hip en trendy zijn. Valencia heeft voor mij iets weg van Nice, en kwam bij mij zeker niet chaotisch, of druk over maar juist relaxed en hip.

Voor het avondeten hebben op een terrasje nog wat gedronken in een nauw straatje. Daarna typisch Valenciaans gegeten. Op het gemak terug naar het hotel geslenterd, want dat doe je in deze landen. En daarna zei ik

" Buenos noches mi amor"!

Foto's volgen.