Perfect Song

A

Op donderdag voor mij altijd het schoonmaak ritueel.
Soms met en soms zonder muziek. Vandaag werd ik geraakt
door zowel de tekst als de muziek van de song op deze CD.
Inderdaad een perfect song !

I wish there’d be a song that would
Stop the hunger and pain.
Stop the poverty and strain
For once and for all time
Could there be a song that would 
Make the soldiers drop their guns
Make the sun shine for the ones
Hurt by violence and crime
I wish there’d be a song that would
Soothe the souls of those who suffer
From their lives just getting tougher
Until all hatred’s gone astray
And if there’d be a song that could fertilize the desert
Neutralize all hazard
I would write one right away.

Once I wrote it we would sing it
And it would be a perfect song
Perfect verses perfect chorus
But I’m afraid I’d get it slightly wrong

I wish there’d be a song that would
Perform God’s miracles
Make the lame stand up and walk
Give sight back to the blind
And if there’d be a song that could
Bring love and peace on earth
Tear down every crooked church
I’d write a dozen of the kind.

Kahlil Gabran



Zonsondergang Nieuwerkerk ad IJssel

 De afgelopen week werd de kwetsbaarheid van het leven weer even duidelijk in kaart gebracht. En ook mijn eigen reactie op deze gebeurtenissen. De gezondheid van David ( de vriend van mijn moeder) wordt fragieler. En onze Rocky was onder handen genomen door een ajakkes van een bijtbeest en had daar een abses aan over gehouden.  Wie kan dit beter omschrijven dat Kahlil Gabran.

En een vrouw sprak, zeggende: Vertel ons iets over pijn.


En hij zeide:

Je pijn is het breken van de schaal die je inzicht omsluit.

Zoals de steen van de vrucht breken moet, omdat haar hart in de zon moge staan, zo moet jij pijn kennen.

En zo je in je hart de verwondering levendig kon houden om de wonderen in je dagelijks leven, zou je pijn je niet minder wonderlijk voorkomen dan je vreugde;

En je zou de seizoenen van je hart aanvaarden, zoals je steeds de seizoenen hebt aanvaard die over je velden gaan.

En je zou met gelijkmoedigheid de winter van je verdriet gadeslaan.

Veel van je pijn heb jezelf gekozen.

Zij is de bittere drank, waarmee de heelmeester je ziekte zelf geneest.

Heb dus vertrouwen in de heelmeester en drink zijn geneesmiddel in stilte en rust:

Want zijn hand, al is zij zwaar en hard, wordt geleid door de tere hand van de Ongeziene.

En de beker die hij brengt, ook al brandt zij je lippen is gevormd uit de klei die de pottenbakker bevochtigd heeft met zijn eigen heilige tranen.

Onbewaakt ogenblik

De mooie zonsopkomst beloofde al dat het een zonnige dag zou worden. .

Wat is het dan lekker om in de tuin te kunnen eten. Bij de voorbereiding daarvan even naar de keuken gelopen. Daar werd gelijk gebruik van gemaakt ! 

Een ochtend weg met de vriendjes

In alle vroegte kwamen Gaby en Carol mij vanochtend ophalen. Nog met slaperige oogjes stapte ik in de auto. Normaal zit ik nog aan het kopje thee, kom dan net uit m'n mand.
Gaby en Carol hadden gevraagd of ik mee wilde gaan naar de weekmarkt in Capelle aan de IJssel.
Nog NOOIT geweest !!!. Daarna zouden wij doorgaan naar Xotus in Delft.

Naast de gewone marktkraampjes was het opmerkelijk dat op zo'n kleine markt er wel 3 mooie grote kramen met verse vis stonden.  En maar 1 grote bloemen/planten stal.









Met de verwarming vol aan... tjonge.. wat was het koud. !  Doorgereden naar Delft.

Daar staat Xotus Botanica http://delft.tuincentrumkonijnenburg.nl/ een tuincentrum met orientaalse planten en produkten. http://www.orientalgroup.nl/.  Ik wilde daar graag een keer naar toe. Gaby en Carol hadden mij van het bestaan van dit centrum  verteld, en daar een windgong  gekocht.  Een gelijke gong hadden wij ooit uit Bali meegenomen maar is op mysterieuze wijze uit onze tuin verdwenen. Aangezien ik hou van het geluid van windgongen wilde ik hier graag kijken of ik kon slagen. Helaas waren de goden mij niet gezind. Sommige mensen zullen nu opgelucht ademhalen .......

In de Toko wat boodschapjes gedaan (jasmijn thee, rise noodles, filodeeg) en mij even laten adviseren door Gaby en Carol op het gebied van sambal en sauzen en daarna vlug naar huis, want ik had 2 hongerige maagjes te vullen t.w. Sam en Rocky. Maar ik wil hier beslist een keer met Henk terug. Want hij is gek op dim sum, en bapao, springrolls en die lagen hier in overvloed.

Een lange dag !

Maandag werd gekenmerkt door allerlei zaken die weer op de rails gezet moeten worden.

Tandarts afspraak maken. Maandag strijkdag (zo niet mijn ding)  Mailtjes nalezen. En gelijk maar begonnen om de To Do-lijst aan te pakken.

Nu heb ik nog 5 kilo qumquats die tot marmelade gemaakt moeten worden. Ik heb al  1,5 kilo weggewerkt. Een hele klus, want elk mini sinaasappeltje heeft pitjes die eruit gehaald moeten worden, daarna in 4 gedeeld en in de pan. Dus hakken, hakken hakken... Niet in je vingers snijden, want anders bijt het sap zo gemeen.

Vlug even naar de Apotheek, want ik wilde weer Imigran hebben, ipv het alternatief uit India. Werkt toch beter. Wat die verzekeringsmaatschappijen allemaal niet willen besparen. Soms gaat het te ver.

Vroeger werd ik nooit aangehouden bij de douane wanneer ik met mijn injecties door het douche poortje liep. De imigran injecties zijn allemaal klein en mooi verpakt. Kan netjes in de hand bagage. Volgens de nieuwe regels van vergoeding krijg ik nu een alternatief merk. Het lijken wel speren zo groot. Dus kan ik elke keer met een schoenendoos vol in de handbagage door de douane. Tot 2 x toe aangehouden ! En de laatste keer werd er een 2de man bijgehaald. Niet fijn ! En die krengen weigeren ook soms bij het injecteren.

Maar goed, bij de Apotheek een discussie, moet je uit gaan leggen waarom je dit en dat.... Brrrrrrrr ! 

Blij dat ik een goede neuroloog heb die op het recept medische indicatie heeft geschreven. Einde discussie.

Daarna boodschappen doen. Sam mijn buurmeisje zal voortaan bij mij tussen de middag een boterham komen eten. Heel gezellig.

Na het vertrek van Sam wat foto's geupload op mijn computer en daarna was het tijd om naar de Brasserij de Berg te gaan waar mijn moeder een etentje gaf voor haar verjaardag.

Nog lekker even in de zon buiten gezeten. Na het etentje naar huis gegaan.

En vroeg onder de wol het was een lange dag !  

Voorjaar in NL

Weer thuis in NL kan ik nog net de laatste bloesem van het krenteboompje zien. Wat is dat hard gegaan.

Men at work

Buiten schijnt het zonnetje al fel. Vanochtend vroeg opgestaan, want er was werk te doen en te verwachten.
Henk wilde het huis nog even langslopen voor een verfje op de kale plekken, de terrassen nog even karcheren. Toni en broer zijn net aangekomen met nieuwe aanplant. Een lading vol nieuwe fruitboompjes t.w.  nashi, paraquaja, pruim, bloednavel en abrikoos. Verder wat snoeiwerk verrichten en wat dode planten weghalen. Tjonge wat werken die jongens met een tempo.
Om 10.30 wordt onze nieuwe LNB kop geleverd voor canal digitaal. Dan is onze happy huurder ook weer blij. Dus voor vertrek zijn de zaakjes weer op orde. 

Om ons heen volop activiteit. Het lijkt of iedereen is aangestoken door de voorjaarswarmte en daar gebruik van maakt. De boeren en mijn Henk verbranden het oude hout. Akkers worden omgeploegd... De voorjaarskriebels, al die mannen aan het werk wat een mooi gezicht.

Vall de Laguar

Terwijl ik vanaf de tafel waaraan ik zit naar buiten kijk, zie ik een geel/oranje gloed langs de toppen van de bergen. Het zonnetje is net onder gegaan. Het was wederom een prachtige dag.

Vanochtend kwam Svenja nog even een kopje koffie doen. Even bijkletsen voordat wij weer weggaan.

Om even over 12 uur in de auto gestapt op weg naar Edwin en Cokky waarmee wij hadden afgesproken om naar Vall de Laguar te gaan om bij La Venta del Collao te gaan lunchen.

Hoe leuk is het om een keer met anderen mee te rijden, want Edwin nam een andere route. Gaan wij normaal over Orba, Edwin nam de route over Murla. Want, dan kon er onderweg gelijk even bij de bron langs gegaan worden om water te tappen.

Een prachtige route, mooie natuur en vergezichten. En wederom die STILTE om ons heen bij de tussenstops wanneer er even een foto gemaakt werd.

Wij kennen Vall de Laguar van Restaurant Alahuar. En vonden wij dit al het einde van de wereld..., Restaurant La Venta del Collao gaat nog verder de bergen in. Op weg naar de top staan legio kersenbomen volop in bloei. Over een maand vertelde Edwin zitten er kersen aan de boom.

Bij het restaurant aangekomen was helaas de electriciteit uitgevallen en de generator kapot, dus was eten niet mogelijk. Maar wij gaan beslist voor een herkansing.

Op dat moment maar besloten om van de berg naar beneden af te zakken naar Restaurant Alahuar waar we gegeten hebben. Het leuke was dat Edwin en Cokky dit niet kenden. Veel te snel was het tijd om terug te gaan, want Henk wilde graag nog even kennis maken met Poppy en puppy. 
Na een kleine wandeling met Edwin, Cokky en de honden zij wij huiswaarts gegaan. Zaterdag gaan wij weer terug naar the Dutch Mountains (the Nits)

Geuren en dos cortados

Ik ben helemaal wild van geurtjes. Niets lekkerder dan de geur van zeep,koffie, lavendel, een vrouw of man die een mooie parfum draagt,maar ook andere geuren. In Spanje is het bijna een plezier om te wassen. Ik snap nog steeds niet hoe het zit maar in het wasmiddel zit denk ik een andere concentratie geurstoffen. Toen ik vanmorgen een heel leuk berichtje kreeg van Anne Pennekamp ( daar kom ik zo op terug) hing de was beneden lekker te drogen.  Door de wind kwam de frisse geur mij tegemoet. Ik krijg dan altijd ( net als die mevrouw uit die NL reclame ) de onbedwingbare neiging om even met mijn neus in mijn was te gaan hangen. Ik doe het maar niet... stel als de buren mij net als die mevrouw met een slipje over mijn hoofd zien, wat toevallig door de wind daar komt te zitten. ...

Onder het drinken van een kopje koffie even het mailtje gelezen van Anne Pennekamp. Anne en Alexander hebben een bedrijf : http://www.doscortados.eu/ Anne had via Cokky mijn blog opgekregen. Wat een leuke naam  dos cortados. Laat een cortado nu net mijn favoriete koffie zijn ! Dus gelijk even terug gemaild en contacten uitgewisseld.

Plat

Vandaag was het echt de dag om even gas terug te nemen in alle opzichten. In NL heb ik betrekkelijk altijd kalme dienst terwijl hier in Spanje ik altijd mee wil doen met de grote jongens. Het aantal injectiespuiten wat ik zo eens in de week moet wegggooien is dan ook aanzienlijk. En mijn nachtelijke escapades naar het toilet gaan mijn dan toch ook een beetje opbreken. En wanneer het er meer dan een bepaald aantal per dag worden weet ik dat ik in mijn reserves ga lopen. Dus even tikje terug.

Vandaag dus lekker kalme dienst. Voor het eerst in bermuda en topje naar Jalon. Wat is dat toch top. Volgens Celia, waar wij een gedeelte van de wijn van Aadje opgehaald hebben, is het in 1 klap van winter naar de zomer gegaan. De rest van de wijn komt volgende week. Afgesproken dat hij die zelf kan ophalen in mei onder de bekende reserveringsnaam; Simona.

Daarna op het marktplein een kopje koffie gedronken en vlug naar huis waar we heerlijk plat zijn gegaan met een boek.
Lunch op het terras en daarna wat foto's gemaakt van de wilde grote en kleine irissen die op ons grondstuk groeien. Tot 19.00 uur in badkleding gelopen en vanavond weer vroeg plat.

Vloeken en zegeningen.

OK vandaag was het zover. Wij gingen ervoor ! Fietsen en Paella eten bij L' Era in Parcent.

 De weersvoorspellingen waren gunstig. Matige zon, weinig wind dus prima fietsweer. Om 11.30 uur vertrokken wij. Op weg naar Jalon stak een stevig windje op. Waren de Goden ons dan toch ongunstig gestemd ? Mijn moed begon al wat te tanen. Want naar Parcent is toch wel een aardig eindje. Om 11.40 stonden wij  bij Starsat in Jalon op de stoep, waar Henk even een zakelijk intermezzo had.

Ik bleef bij de fietsen en wilde even een foto maken. Bagger...!!! Vergeten de accu in mij toestel te doen. Dus heel de zooi op mijn rug hangen, zonder dat ik een foto kan maken. Dom, en van nature niet blond dus nog erger...! Dan maar foto's maken met de iphone van Henk.

Na het gesprek van Henk verder... Jalon door en bij de brug de Tia Maria route nemen, welke wij in januari gefietst hadden naar Alacali met Cor en Tia Maria.

Vals plat telkens meer omhoog, maar wat een prachtige route, langs de sinaasappelbomen. Windje helemaal weg. De geur van de sinaasappelbloesem kwam ons tegemoet.
Even na Alcalali kwamen wij op de CV 720. Toen werd het pas echt stampen op de pedalen..Ik heb het fietsend gehaald tot 25 meter voor de afslag naar het restaurant van Parcent. Met enige angst zag ik de terugweg tegemoet wanneer ik met mijn buikje vol van de paella deze weg terug moest fietsen.

Toch nog wat te vroeg voor onze reservering hebben wij lekker op een stoepje in de schaduw even uit zitten  puffen. Eenmaal binnen vroeg de ober die onze fietsen zag of wij over de CV 720 gekomen waren of binnen door.

Wij uitgelegd dat het van beide wat was. Direct vertelde hij ons dat er na de brug buiten Parcent een route is waarmee je helemaal binnendoor kan naar Jalon. Zodat je de CV kunt vermijden.

Na de salade, de levertjes, de heerlijke paella zijn wij om 14.30 weer op de fiets gestapt. De aangewezen route konden wij zo vinden. Prachtig !!!!  Heerlijk rustig gefietst een enkele fietser tegen gekomen.

En deze keer ging de weg langzaam down, down down. Wat een genot was dit. Langzaam heerlijk fietsen. Binnen 20 minuten waren aan het begin van Jalon... helemaal happy. Nergens last van. Met grote slagen rustig naar huis. De volgende keer weer op de fiets naar Parcent want de zegeningen wegen op tegen de vloeken.

Bodega Gutierrez de la Vega

 Het was goed dat wij al wat voorwerk hadden gedaan, en het mobiele telefoonnummer van Violeta (de dochter) hadden opgekregen. Want om klokslag 12 uur waren wij in Parcent toch weer even het spoor bijster. Bodega Gutierrez de la Vega draagt geen naam op het pand.

Bijna zaten wij met de auto in de smalle straatjes bij een Juan en Maria binnen, omdat de huurauto te lang met slippende koppeling was gebruikt, en op de heuvelachtige straatjes te laat pakte. Met klotsende oksels stonden wij uiteindelijk voor de poort.

Daar werden wij opgewacht door Violeta die haar vader haalde. Verbaasd waren toen hij ons vroeg een stukje mee te lopen naar een woonhuis, de deur opende en wij in een museum kwamen.

Het hele huis is getranformeerd in oud Valenciaans en Moorse stijl. In bepaalde ruimtes worden proeverijen gehouden voor genodigden.  Op zolder is een expositie van zijn zoon die schildert. Wij waren toen al een 1/2 uur onderweg en hadden nog geen wijn gezien.

Tot het moment dat hij ons mee naar beneden nam. Doordat Parcent op een heuvel is gebouwd heeft Felipe Gutierrez onder zijn huis een cave gemaakt IN de heuvel van Parcent. Honderden vaten en flessen lagen daar te fermenteren.

Ons geluk was dat het groepje wat bij ons aansloot tot de Spaanse elite behoorde, waar hij beslist zeer zijn best voor deed. De ene na de andere wijn werd uit het vat gehaald. Aan het einde van de tour kregen wij zelfs een heel klein beetje van een speciale wijn welke op fles van 500ml, 100 euro kost. Henk heeft natuurlijk wat flesjes gekocht. En gezegd dat hij in oktober met de auto komt. Aan de ogen van Henk te zien weet ik bijna zeker dat dit onze vaste speciale wijn leverancier gaat worden.

Voor de geinteresseerden onder u ;  bezoeken kan alleen via email aanvragen : info@castadiva.es. 

website http://www.castadiva.es/

Een bak vol met fruit

Het is alweer de 2de pluk. Wanneer wij een zaterdag naar huis gaan hebben wij zeker een paar kilo qumquats om mee te nemen. Dat worden aardig wat potten jam. En weet ik met deze jam altijd weer een paar mensen blij te maken.

Zaterdag ritueel

Het is al een hele tijd ons ritueel. Hoewel ik in NL geen marktganger ben, ga ik in Spanje altijd heel graag naar de markt in Benissa. Ik heb er prachtige paddestoelen, bleekselderij, prei, dadels en nog veel meer groenten en fruit gekocht. Het blijft mijn favoriete markt.

Na de markt lopen we het straatje af naar het centrum waar we al jaren een cortado of een wijntje drinken. Vele zaakjes zijn al van eigenaar gewisseld. Tussen de 2 drankjes door ga ik altijd even kijken bij die dure schoenenzaak. Misschien hebben ze weer iets leuks. ? Maar meestal veel te duur.....

Op de terugweg stallen wij onze boodschappen bij de bodega. En gaat Henk even snuffelen bij de oude knorrige heer. Weinig woorden, maar hij weet altijd Henk wel een goed wijntje aan te bevelen voor een goede prijs. Vol beladen met spijs en drank gaan wij huiswaarts.

Koffie en sinaasappelen

Gisteren kregen wij een mailtje van Cokky of wij nog naar het dorp gingen of soms een kopje koffie bij haar wilden komen drinken. Voor ons was de keuze niet zo moeilijk. Het werd het kopje koffie bij Cokky.
Het was leuk om de poes Loesje door de tuin te zien dartelen zonder hek of belemmering. Wat zou Rocky het hier naar zijn zin hebben. Veel te vlug moesten wij weer weg naar onze afspraak met Gabriel Mas.

Daar aangekomen werden wij opgevangen door Gabriella Mas die ons meteen meenam naar huis en een tas met sinaasappelen vulde. Wanneer wij meer wilden moesten wij volgende week maar langs komen.