2 Keer naar de Kust

Zowel vandaag als gisteren was de ochtend bewolkt. Een idee om naar de kust te trekken. Via de kustweg vanaf Benissa naar Moraira was het plan.

Onderweg een kopje koffie gedronken bij Algas. Het was weer even vreemd te constateren dat de prijzen hier 2 x zo hoog liggen als bij ons in het dal. Maar ja, daarvoor zit je dan ook aan de kust.

Daarna door naar Moraira.

Was het hier vroeger stampvol, en moesten wij vaak 3 x het dorpje rondrijden voor een parkeerplaats, nu vonden wij op het grote parkeerplein met gemak een plekje. Ook aan de haven waren de terasjes nauwelijks bezet.

In de middag kwam Henk vanuit Madrid. en bracht meteen weer leven in de brouwerij. 

Na een avondwandeling naar Lliber en was het een late avond voor wij op bed lagen.

Vanochtend de sfeer in Calpe geproefd onder het genot van een gebakje bij Peter Pan. De straatjes rondgelopen, wat genoten van de plaatselijke rebajas en na een drankje op het strand weer naar huis.

Vanavond worden wij door Jos en Wilma getracteerd op een etentje bij El Coral del Pato, waar de konijn gisterenavond al is besteld.. Ik hoop dat wij buiten kunnen eten in hun patio.

Water en Moren

Na al die wijn van gisteren vonden wij het een goed plan om vandaag de jerrycans maar eens te vullen met helder bronwater.

Ik had de route van Edwin en Cokky nog een beetje in mijn hoofd. Ik wist dat het plaatsje Murla het aanknopingspunt was. Op mijn gevoel van richting hoef je niet te rekenen. Achteraf bleek Jos ook dezelfde gen te missen. Maar met behulp van de navigatie kwamen wij bij de bron Font del Gel. Uit een tappunt uit de rotsen stroomde heerlijk koud helder bronwater. De jerrycans werden gevuld, en wij gingen verder op weg naar Vall de Laguar.

Wij zouden gaan lunchen in Benimaurell waar op de top van een berg hotel Alahuar staat, waarvan ik mij heb laten vertellen dat daar ooit een Moorse nederzetting heeft gestaan die strategisch over de vallei keek.

De auto werd geparkeerd onder de kersenbomen welke nog kersen droegen. Op het terras hebben wij een uurtje zitten genieten van de rust en het uitzicht van de locatie waarna wij gegeten hebben in de koelte van het restaurant.

Met volle buikjes en een auto klotsend met bronwater reden wij na na de lunch weer terug op weg naar onze siesta.

Oude vrienden en wijn

Met oude vrienden is het net zo als met oude wijn, de wijn kan goed smaken of azijn zijn geworden....

Gisterenmiddag zijn Jos en Wilma aangekomen. Na wat zoeken voor hen tussen Jalon en Lliber heb ik ze uiteindelijk met de fiets naar het huis geloodst. Even wennen. om alleen de honeurs waar te nemen zo zonder Henk... Maar ik ken Jos en Wilma al resp. 35 en 32 jaar de draad was vlug opgepakt. Bijgepraat, en om 22.30 nog een avond duik in het zwembad.

Vanochtend na het ontbijt naar Jalon waar we op het dorppleintje een koffie hebben gedronken.
Daarna naar bakkerij Francis brood en een paar empanadas gekocht, en boodschappen gedaan bij de Mercadona in Benissa. De wijn voorraad aangevuld en daarna naar huis.

Het was nog vroeg, dus stelde ik voor om even wat te eten en daarna naar de Cooperatie te gaan om wijn te proeven. Dan waren wij voor de siesta klaar.

Bij de Cooperatie werd het ene na het andere wijntje geproefd, en al gauw werden 2 maal 2 liter jerrycans moscatel op de toonbank gezet. Een duidelijke voorkeur voor zoet.

Deze eerste dag is het als van ouds, een goede oude zoete wijn.

The good, the bad and the ugly

The Bad:
Ik wist al, toen ik een paar dagen geleden de Agave aan het snoeien was, dat dit geen fijne plant was. Buiten zijn reusachtige bladeren, zijn voortplantsingsdrang ( overal schieten stekken de grond uit), heeft hij vlijmscherpe punten, die ik er altijd met de snoeischaar afknip.

Bij het doorzagen van de bladeren kreeg ik ineens inmense jeuk op arm. Toen ik bij Edwin en Cokky was, vroeg ik dus ook aan Edwin of je soms allergisch kon zijn voor de Agave. "Nou" zei Edwin, de Agave is mijn grootste vijand" ! Het sap veroorzaak allemaal kleine blaasjes en het duurt wel een paar dagen voordat die weg zijn.

The Good:

In tegenstelling tot de Agave is de Aloe Vera de plant waarvan het sap van de bladeren juist een helende werking heeft. Ik had mij een keer verbrand aan heet water, en de moeder van Toni zei meteen dat ik er Aloe Vera op moest doen. Ik smeer dus trouw elke avond mijn arm in met Aloe Vera.

The Ugly:
Maar voorlopig ben ik the Ugly met al die blaasjes op mijn arm...

Struikrover en Rastro

Soms voelt het hier in Spanje aan of je onderdeel maakt van een verhaal wat door iemand  anders verteld wordt. Bijna elke dag is er wel iets bijzonders te beleven.....
Vanochtend ging ik gewapend met mijn wasmand naar beneden, toen ik daar Rainer al weer aantrof in de tuin. Hij vertelde mij dat gisteren de wateropnemer via een gat in de muur ons perceel was binnen gedrongen om met een emmertje onze vijgenboom leeg te plukken. Een buurman had het gezien, maar was helaas te laat om de struikrover op de vingers te tikken. Wanneer ik in de buurt van het gemeentehuis ben, zal ik vragen bij wie ik over deze daad moet klagen.

Daarna op de fiets gestapt op weg naar Cokky. Bijna bij Cokky aangekomen zag ik haar al wandelen met de honden en haar vriendin Suzanne, met wie zij in de regel altijd op zaterdag afspreekt. Suzanne woont met man en 2 kinderen in Alcalali. Zo wordt het kringetje steeds groter met leuke mensen in het dal... ! Na het vertrek van Suzanne, zijn Cokky en ik op de fiets naar de Rastro gegaan in Jalon, met de Flamingo jurken, het aardewerk, de kruiden en nog veel meer. Ik moet zeggen dat deze wel steeds leuker gaat worden.
Na een drankje bij Celia heeft Cokky mij een stukje op weg gefietst naar huis en bij afscheid afgesproken te mailen of te bellen om elkaar nog even te zien als het kan. Ik ben benieuwd welk spannend hoofdstuk er morgen in het verschiet ligt in het land van de Moren, Christenen, Bandieten en Struikrovers.......

Kluizenaren en heiligen

Vanochtend donkere wolken boven de hemel. Een ochtend waar ik meteen besloot om (zoals Cokky het zegt ) maar te gaan "kluizenaren". Gelijk het geleende boek gepakt, en op een ligbed bij het zwembad geploft tot de eerste regendruppeltjes vielen. Het teken om wat te gaan doen in huis.

Om even voor 19.00 uur kwam Edwin mij ophalen, en stonden de lege waterflessen van Rijk en Ria al voor de deur te wachten om ingeladen te worden. Een nieuwe lading voor de bron.

Bij Edwin en Cokky heerlijk buiten gegeten, waarna Cokky en ik naar de processie zijn vertrokken in Alcalali.

Cokky informeerde mij over wetenswaardigheden van de plaatselijke notabelen en dat de pastoor  3 gemeentes onder zijn hoede heeft T.w. Jalon, Lliber en Alcalali. Een goede planning komt daar aan te pas wanneer de mis gehouden moet worden in de 3 kerken.

Het is erg sfeervol om mee te maken, met die mooie verlichting, mensen strak in het pak en de beschermheilige die op een baar het dorp door wordt gedragen onder begeleiding van muziek. Wij zijn een stukje achter de stoet aangelopen. Na de processie en het vuurwerk, op het dorpsplein nog wat gedronken en op een bankje zitten praten. Rondom ons heen gingen de bewoners van Alcalali eten aan de op de straten uitgestalde tafels.

Cooling down.

Dikke wolken staan aan de hemel en het is plakkerig warm. Ben net terug van mijn bezoek aan Cokky en heb mijn heil even binnen gezocht. De fietstocht heeft mij even op mijn beperkte conditie gewezen. Laat ik de luchtvochtigheid, mijn recente griep maar als hoofdschuldige aanwijzen.... Want in Maart ging het stukken beter.

Vanmorgen vroeg opgestaan, ik werd wakker van de wekker die om 7.15 ingesteld stond. Het " hello, are you there???" galmde door de slaapkamer... nog niet fris en fruitig uit de veren.
Tijdschriften en kumquats voor Cokky organiseren, fiets pakken, banden controleren en op weg.

Net het hek achter mij dicht gedaan, of Rainer kwam langs, op weg naar zijn werk. " Politie niet meer geweest he! Ja hoor ! Even bijpraten... Gelijk verteld dat Toni de drip anders heeft ingesteld. En wat ik al vermoedde ... Commentaar... Ich habe dass... und ...dass wasser ist Scheine teuer... Ja. maar ik wil niet dat mijn nieuwe planten dood gaan. Het eerste jaar hebben ze veel water nodig. !  Fiets valt vol beladen met spul.
G........grrrrrrr!
Rainer weg.!
Ik op weg naar Cokky... stap op fiets, doe 4 trappen , schakel over naar andere versnelling,  ketting loopt eraf !  G.......grrrrr 2!  Effe denken hoe zat het ook al weer. Heel scenario speelt door mijn hoofd. Afbellen, andere fiets pakken. Maken...maar. ! Rustig blijven ....doe dit, doe dat, ketting erom !  Vuile handen maar ja. Fietsen maar ! 

Stevig windje, en bij aankomst bij Cokky eerst gevraagd om de handjes even te mogen wassen. Ik weet dan niet of ik op zo'n moment wel spoor.na al die hectiek.. maar ja... !

Met Cokky was het gelijk van als ouds, net of wij elkaar al jaren kennen. Heel raar.... Geen reserves!
Gelijk op weg gegaan naar Poppy en Aisha ( puppy) Tjee... wat is die groot geworden. Terwijl de honden over de weg lopen te snuffelen,  volgen Cokky en ik op de weg naar Llibber, pratend. Af en toe onderbroken door een passerende auto.
Op het pleintje een kopje koffie gedronken, en daarna onze weg over de wijnvelden terug naar het huis van Edwin en Cokky genomen. Wat een stilte en een rust. Wat was dit een heerlijke cooling down met Cokky.

Handyman

Vanmorgen kwam Svenja netjes op tijd aangereden in die stoere Mercedes Carbrio, en bbbroemmmmm weg waren wij naar Benissa. Eerst bij Jamaica koffietje, daarna colaatje. Wij hadden veel bij te praten sinds maart. Ze vertelde dat ze wellicht weer 2 dagen kan gaan werken in een nagelstudio in Benitachell.  Waar ze dure harsnagels gaat plakken. Haar oude beroep als manicure gaat ze dan weer uitoefenen. Leuk voor haar.
De tijd vloog, en vlug moesten de boodschappen in de Mercadona gedaan worden want de kinderen wachten.

Thuis was het te warm om bij het zwembad te zitten, dus ben maar aan de klusjes begonnen die er nog lagen.
Het afvoerputje. Bij de Mercadona hadden Svenja en ik diverse flessen bekeken. Ik had er 1 gekocht. Eerst maar proberen. Geen resultaat. Want nu ? Nog maar even purren met dat BBQ stokje ( die is nu toch al verziekt) Nee hoor... Naar de garage.. Daar zag ik nog wat causic soda staan. Beetje water koken, schepje soda en ja hoor... pruttel de pruttel.... het loopt weer als een tierelier.
Schroefje in kastdeur aandraaien..., 12 bladen afzagen van de Agave ( pffff... zwaar werk) jeuk....ik geloof dat ik allergisch ben voor het sap van die agave...jeuk, jeuk, jeuk.....Eerst maar even zwaar afboenen en wat aloe vera opdoen. Goed, het gaat alweer... De bladeren op de afval hoop gooien, en daarna de citroen bomen even een beetje snoeien.
Een baantje zwemen om af te koelen. O jee, wat ziet die rand van het zwembad eruit.. Gelijk maar even met de borkler gel doen.
OK, nu even eten klaarmaken en daarna kalme dienst.
Zit ik net mijn eerste garnaal in mijn mond te steken, komt Toni langs... Toch wel fijn, hebben wij dat gehad.
"Zeg Toni, de plantjes staan een beetje raar, wil je gelijk even de drip controleren ".
En ja hoor.! Wat ik al vermoedde : drip was te weining en nu door Toni goed ingesteld. Hij komt volgende week langs om gelijk wat extra bewatering aan te leggen voor de nieuwe planten, en wat oude rozemarijn weg te halen. Ik ben er 2 uur mee bezig en hij een kwartier.
Even met Cokky bellen om af te spreken voor de morgenochtend wandeling en daarna de beentjes omhoog.
Wie heeft het nu altijd over een Handyman ?  Mag het vandaag Women zijn ?

It's my nature !

Dom, dom, dom ! en Blond maar dan niet van nature !   Henk zegt altijd dat is dan nog erger ....
But what can we do?  It's my nature....

Ik was er gisterenavond al achtergekomen toen ik foto's wilde overzetten naar de computer. Kabeltje vergeten. Excuus, ik was (ben) nog steeds niet lekker. Nu maar proberen om de foto's even met iphone te maken en via mail te verzenden en op te slaan.(?@grrrr....) En anders ze gewoon later bijvoegen.

Vanochtend volgens mijn El Tiempo app. is het om 8.00 al 23 graden. Op het nieuwe terras staan de Ria geraniums mooi van de zon te genieten met dikke bloemen.

Plan vandaag :  9.30 komt Svenja mij ophalen en daarna naar de Mercadona in Benissa. Koffie drinken bij Jamaica en daarna naar huis.

Verder geen plannen...... denk dat ik Edwin en Cokky bel om af te spreken, en gelijk even langs Toni rij ( pardon... fiets he ! ) .
Aan de Nashi ( appel-peer) struik zitten al leuke kleine Nashiesjes.

Make my day 2

Met Conny en Rainer afgesproken om 9.30 naar de markt te gaan. Om 9.20 klonk de bel al. Oei... ik stond nog met mijn hoofd in het afvoerputje van het bad.. Verstopt.... Rennen... Zonnebril... Waar is tie??? Potverdorie.... Jongens even wachten... Weg...niet gevonden. dan maar zonder bril weg !  Ik haat dit !!!! 

Conny en Rainer gingen niet mee naar de markt. Zij gingen ontbijten bij Decan. Afgesproken dat ik na de markt en Galan de slager ook die kant op zo komen. Snel wat inkopen gedaan, want zij moesten om 11.30 naar Alicante. Bij het afgesproken tafeltje van Conny en Rainer zat een andere man. Hij stelde zich voor als " Pedro uit Cordoba. Werkte op het land. Een beetje gepraat, en vond het wel interessant mij zo alleen te zien. Vroeg 3 x mijn naam en herhaalde die ook een paar keer. Word ik echt niet blij van die Pedro.... !  Morgen krijg ik via Rainer uien en verse knoflook. De route naar mijn hart, denk ik zo maar.... !

Op de terugweg naar huis zagen wij voor ons huis een auto staan. En Rainer begon al te vloeken. Ik snapte er helemaal niets van. Rainer parkeerde zijn auto voor de auto van de 2 mannen die erin zaten en voor de mannen eigenlijk iets konden zeggen begon hij ze al uit te schelden : Bandieten ..bla bla bla  etc... De ene man bleef in de auto zitten heel kalm, de andere man probeerde nog met rede met Rainer te praten. Echter zinloos. Ik mocht ook geen conversatie met hen aanvangen. Rainer vertelde dat er blijkbaar een groep is die huizen ongevraagd langs gaat om de gasflessen de controleren. En sommigen mensen zijn door die groep opgelicht.
Dit heeft blijkbaar in de Costa Blanca Nachrichten gestaan. Conny moest gelijk de Guardia Civil bellen. Na een half uur heen en weer gescheld moest Rainer weg naar Alicante. De politie was nog niet geweest, en IK stond met die mannen voor mijn hek. Het is FIJN !  Ik had mij gelukkig vanaf het begin redelijk opgesteld en de man wilde blijven wachten tot de politie kwam. Die kwam en hij zei meteen dat la senora geen probleem was maar een andere man. De papieren van de mannen werden gecontroleerd en bleken in orde te zijn. De man zei in het begin nog tegen mij " mevrouw, wanneer u het niet wilt, dan gaan wij weg,!  Ik had uitgelegd, dat deze controle al voorgelegd was aan Juan onze verwarmingsman. Al met al een uur buiten gestaan..
Ik had na dit incident toch echt heftige behoefte om even aan de alcoholfles te leurken.... !  Toch maar een koffietje genomen, en maar weer met mn hoofd in het afvoerputje gedoken.
Zonnebril gevonden..... Ja, als je hoofd niet vast zat zou je die ook nog kwijt zijn... 

Verder zag ik dat de nieuwe bomen er ook niet al te fris en fruitig bij staan. Ik denk dat die te weining water krijgen. Dus maar een mail aan Toni gestuurd of hij even langs kan komen om de drip te controleren. Rainer vind het water altijd Schweine teuer  of zo  ! 

Het huis moest nog gecontroleerd worden nav de laatste Engelse huurders ivm borg. Ik had daar vanmorgen een opmerking over naar het verhuurbedrijf en dan krijg ik zo'n nietszeggend  dom antwoord terug. Wat echt kant nog wal slaat.

So make my day !

Gelukkig wel leuke mailtjes van Cokky, wat mijn moordneigingen weer wat temperden..........
En eerste lijns hulp van mijn secret verloofde Cor !

De Reis

Na een goede reis, en erug ...... lang lopen en wachten op de koffers, stond Rainer mij op te wachten.
Hup auto in en op weg naar huis.
Ik had de koffer nog niet in de gang of Henk hing al aan de lijn.... "ja duurde allemaal wat langer". Daarna de eerste "Ping", Svenja, met een Wilkommen, en wanneer wij boodschappen kunnen gaan doen. Daarna de 2de "Ping", Els, alles OK?  Ja hoor, eerst een colaatje, daarna water beneden halen, koffers uitpakken, even zitten en daarna plat.... Warm........

Beeldentuin Ravesteyn

De Beeldentuin Ravesteyn http://www.beeldentuinravesteyn.nl/ is maar 3 weken per jaar open voor publiek. Dit jaar van 28 mei tot 19 juni.

 

Vandaag was mijn eerste bezoek aan deze tuin in Heenvliet.


 

De tuin (ik moet eigenlijk zeggen dat het meer een parkje is), ligt werkelijk heel mooi net buiten een woonwijk.

Met al die Rode Hoedjes was het niet moeilijk het verzamelpunt te vinden. Toen iedereen er was werd het hek achter de groep gesloten( naderhand begreep ik waarom) , en de gids vertelde enthousiast over de 36 exposanten en de geschiedenis van de tuin en de familie.

Er was gewerkt met staal, keramiek, lood, glas, brons, polyester, tin, en hout.

Omdat dit jaar het thema Mens en Dier in beeld is, vond ik het met name erg mooi om te zien hoe de dierenbeelden tot hun recht kwamen tussen het groen van de natuur.

Diverse objecten konden zo op mijn wensenlijstje, maar gezien de prijzen heb ik het lijstje maar weer vlug uit mijn hoofd gezet. Nu snap ik waarom het

hek dicht is....!!! Je kan van sommige objecten een kleine auto kopen.

Wellicht toch maar een andere hobby gaan doen, dan het bloggen.... ?? 

 

Ik hou mij in ieder geval aanbevolen voor de volgende kunstgang in augustus met logies in Ouddorp ! 

De Rode Hoedjes

De Rode Hoedjes zijn in 1998 in Amerika opgericht, en hebben daarna al vlug gevolg gevonden over heel de wereld en dus ook in Nederland. 
Onderstaand het moto:

"The Red Hat Society began as a result of a few women deciding to greet middle age with verve, humor and elan. We believe silliness is the comedy relief of life, and since we are all in it together, we might as well join red-gloved hands and go for the gusto together. Underneath the frivolity, we share a bond of affection, forged by common life experiences and a genuine enthusiasm for wherever life takes us next."

Vandaag mocht ik met Ria als gast mee met de Rode Hoedjes van de Zuid-Hollandse eilanden op een culturele wandeling in Heenvliet.

Het leuke van deze Hoedjes is dat ze elkaar zo af en toe zien,  het gemeenschappelijke doel is, om samen iets te ondernemen, en plezier te hebben. De ene keer spreekt het  uitstapje je aan, en haak je aan, de volgende keer kan het zijn dat iets niet van je gading is. 

De Rode Hoedjes hebben in heel NL verenigingen. Nu was er ook een dame bij die bij deze wandeling had aangesloten die eigenlijk haar Rode Hoedje in een andere stad droeg, kan allemaal..... grappig om al die Rode Hoedjes door het park te zien lopen......!!  

De bruggen van Rotterdam

Het uitzicht bij Sarah is spectaculair over de Maas. Wat een prachtige gezicht heb je op de bruggen.
De laatste keer toen wij bij haar waren was het winter en te donker om mooie foto's te maken. Wat moet je hier een prachtige gezicht hebben op het vuurwerk met Oud en Nieuw.

De Brienenoordbrug, de Erasmusburg, de Willemsburg, de Hef.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Brienenoordbrug

 http://nl.wikipedia.org/wiki/willemsburg.(Rotterdam)
 http://nl.wikipedia.org/wiki/Erasmusburg

http://nl.wikipedia.org/wiki/De_Hef

So long, and goodbye !

   

Woensdag stond gepland om met Saskia en Sarah te gaan eten. Het zou voorlopig de laatste keer zijn omdat Sarah in Juli (wanneer wij met vakantie zijn) voor 4 jaar met Gerard (haar man) naar Engeland gaat.

Sarah had om die reden voorgesteld om bij haar thuis te eten op de Maasboulevard.

Bruisend en vol energie vertelde Sarah alle nieuwtjes. Ze liet foto's zien van haar nieuwe tijdelijke appartement in een stadje 15 trein minuten buiten Londen. Sarah heeft inmiddels een sollicitatie lopen bij de plaatselijk Kamer van Koophandel waar een vacature vrij is voor het verzorgen van evenementen.

Gezamelijk werd het eten bereid, lekker keuvelen in de keuken.. Al pratend constateerden wij hoe grappig het is dat onze voornaam allemaal begint met een "S", en dat wij daar daarbuiten nog meer overeenkomsten hebben. Dat is het tweeling-aspect.  Sarah en ik hebben beiden een tweelingzus, en Saskia hééft een tweeling. 

Na het eten vroeg Sarah haar te helpen met het opzetten van haar blog ; sarah fish&chips die wil zij gaan vullen met verhalen over haar vertrek naar Engeland.

Toen de blog erop stond, beloofd om beslist een keer gebruik te maken van de logeerkamer die wij op de foto's gezien hadden.

Dus lieve Sarah " make some room, and so long, goodbye !!    

Verlate moederdag

Mijn schoonmoeder weet het : "ik hou absoluut niet van moederdag"Echter ik ben getrouwd in een familie waar deze traditie wel in ere wordt gehouden, en ga dus trouw elk jaar als het even kan op visite.

Dit jaar viel het allemaal even anders. Henk zat op moederdag in Amerika. Mijn schoonmoeder WIST zeker dat ik wel alleen zou komen. Ze had zelfs gewed met haar zuster....

Ik ben gegaan, en het werd zeer gewaardeerd. En daarvoor werd spontaan gezegd dat wanneer

Henk weer thuis was wij een etentje te goed hadden. Gisteren was een perfecte dag daarvoor.

Wij hadden al eens eerder even voorbij Zevenhuizen op het Laerdal greenpark bij het Graanhuys gegeten.
 http://www.graanhuys.nl/ Prachtige locatie midden in het groene hart van de Randstad. Het restaurant is zowel binnen als buiten is erg leuk ingericht. Buiten leuke lounge sets met mega kussens. De bediening is erg aardig en nog prettiger het eten is heel lekker. Soms is moederdag zo slecht nog niet...

Hemelvaartsdag in Ouddorp

Ze zeggen wel eens '" al het goede komt van boven" maar op Hemelvaartsdag kwam zeker een groot gedeelte uit Ouddorp.

Heel onverwacht kwam een uitnodiging voor de lunch. Wij hadden een rondje granol witten gepland, en waren dus zo over te halen, om het witsel nog even in de emmer te laten staan, en om 11.30 door Cor op de fiets ingereden te worden naar hun huisje.

 

Elke keer een verrassing wat er weer verandert is. Dit maal was het terras klaar. Prachtige natuurstenen. Mooi gelegd. En Ria heeft echt oog met de tuin en kleur composities. Een genot om naar te kijken.

 

Wij konden heerlijk buiten eten. Slibtongetjes werden gebakken. Ik waande mij even in Spanje bij La Solana. De geur, zon het terras gaven een heerlijk vakantie gevoel. Plannen werden gemaakt, en beproken voor na het pensioneren van Cor, en wat is het dan heerlijk om te zien dat zij samen nog 100% vóór die mooie rode geraniums zitten......