Don't blame it on Carol

Kreeg vanavond een verontrust telefoontje van Carol die met alle liefde tijdens onze vakantie samen met Gaby de taak van Diana heeft overgenomen om op Rocky te passen. "Wij hebben niets geroken van de lucht. En alles gecontroleerd" sprak hij !
Ja, ja Carol, ik weet het echt wel. Maar de slaapkamerdeur was dicht en dat was waar Rocky aan het spoken is geweest.
Wij hebben in de vakantie mooie foto's en filmpjes van jullie gekregen waarop wij Rocky in marathon van Gaby naar Carol zag lopen om maar aangehaald te worden. En dit alles met liefde en overgave.
 So don't blame it on Carol !
En van Rocky : Thank you very very much  !!!  

Stress kater

Normaal is het standaard dat wij de koffers uitpakken, wassen, post doen en dan zijn wij weer vlug op orde.
Echter deze keer stond ons een extra taak te wachten. Blijkbaar was Rocky zo in de stress van onze afwezigheid dat hij in huis een aantal plasjes buiten de bak had gedaan. Bij binnenkomst een zaterdag rook ik de doordringende urinegeur al.
Aangezien ik niet goed kon onderscheiden waar het allemaal was gedaan, heb ik het hele huis maar een aantal maal doorlopen.  Eerst met chloor ( hoorde naderhand dat dit een foute geur is voor katten)  en daarna met andere desinfecterende middelen. Het dekbed was ook object van zijn affectie geweest. Jakkie... Dus hup... naar de stomerij.
Vandaag naar de dierenspeciaalwinkel geweest en Feliway spray ( het geheim voor gelukkige katten) gekocht wat je in de ruimte moet spuiten om Rocky te ontstressen. En wat je ook nog  voor tal van andere zaken kan gebruiken. Hoewel Rock vandaag om de klipklap kwam controleren of ik er nog wel was, ligt hij nu  uitgeteld te slapen. Ik hoop voor ons allemaal dat de Feliway snel gaat werken.

Een ander home

Het is weer even wennen hier in NL
Een vrijdagnacht werd ik in Lliber gewekt door een stevige bui. Ik hoopte dat de regen ons niet op de terugweg zou begeleiden. Bij het opstaan en inpakken was het nog donker. En wanneer het buitenlicht bij vertrek dan helemaal uitgaat voelt het altijd alsof je blindemannetje speelt.
Op de Spaanse hoogvlakte tot aan San Sebastian scheen de zon maar haalde de temperatuur een max van 9 graden.
We zaten te rillen in de auto en de verwarming ging volop aan.
Rond 19.45 uur hotel gevonden in een dorpje boven Niort. Het hotel wordt niet bewaard op ons lijstje. De bedden waren goed maar voor de rest had het 50 jaar geleden de laatste renovatie gehad. Maar wij waren moe en hadden geen zin om verder te zoeken.
In de ochtend wel daar ontbeten, waar het ontbijt precies afgepast was aan het aantal gasten. 1 gast vroeg een extra croissant,en de oven moest opnieuw opgestart worden om aan dit verzoek te voldoen.
Hup weg van dit gebeuren! En op weg...(rijp op de auto, en een mooie lucht)
Lekker opgeschoten tot Parijs! Dat heeft ons een uur gekost en daarna nog een paar fikse wegwerkzaamheden.
Om 17.10 home.
Bij binnenkomst de tuindeuren open gedaan waarna Rocky aangesneld kwam. Hij heeft wel 25 kopjes gegeven en bleef tussen ons heen en weer lopen om aangehaald te worden.
Vannacht heeft hij ons een paar keer wakker gemaakt. Ik weet niet of het onze straf was dat wij zo lang weg geweest zijn, of om aangehaald te worden. Zo zijn we weer thuis maar dan in ons andere home.

3 days on a roll

Afgelopen dagen waren volop activiteiten.

Sam en Diana wilden beslist nog een keer naar het strand. Doordat wij de luxe van het zwembad hebben, komen wij daar niet meer. Het zand tussen je billen en geen toilet spreekt mij niet zo aan. Maar het Calpe strand was heerlijk rustig. De temperatuur was zalig en er waren bijna geen mensen in zee. Wij hebben gegeten in een restaurantje aan de boulevard, waar de smaakpolitie beslist een flinke boete zou uitdelen. En nu op het lijstje foute restaurantjes staat, maar wel een heleboel pret heeft gegeven.

In de avond was de processie en het vuurwerk in Jalon. Wij hebben met z'n vieren een stukje achter de optocht aangelopen. Sam had een kaars gekocht, zoals de dorpsbewoners ook hadden gedaan. 

Na de processie was er een korte plechtigheid in de kerk, waarna in de rivierbedding tegenover de Mas y Mas vuurwerk werd afgestoken. Na een half uur gewacht te hebben kregen wij het koud en waren wij op weg naar huis toen het spektakel toch begon. Daardoor wij onbedoeld een prachtig zicht op het geheel hadden.

Dinsdag is er wijn gekocht bij Enrique Mendoza in Alfaz del Pi. Waar wij eerder heel aardig ontvangen werden, was het nu echt een teleurstelling. De dame was onvriendelijk en wilde niet eens een wijntje opentrekken om te proberen. Ging achter de computer zitten werken in plaats van uitleg te geven.

Wat een verschil met de gastvrije rondleiding bij Guititerez de la Vega in Parcent ! Waarvan alle wijnen gratis geproeft kon worden en de eigenaar zelf zijn Estate laat zien.

Schrappen uit ons gevoel, anders blijft het hangen, en op weg naar de bodega in Jalon. Daar was net een buslading met touristen geland... heerlijk druk dus.

Op weg naar de auto, 2 calabassen gekocht van een oud boertje, waarvan Sam haar t-shirt moest ophouden, wat volgestopt werd met mandarijnen.

Woensdag weer na het ontbijt naar het strand. Water en limonade mee, en natuurlijk Torres rose. Een boekje en daarna werden de ladies, na een douche, naar Alicante Airport gebracht.

Ramon riep nog een laatste groet en Bon Viaja.

Voor ons begint nu de laatste dag met opruimen en inpakken. We willen nog wel weken blijven, mar helaas.

Het plan is om morgen ( vrijdag ) tussen 06:00 en 07:00 te vertrekken.

Feest

De zon probeert achter de wolken te komen. Aan de andere kant van de hemel staat de maan nog klein te schijnen.
In het veld en op de berg wederom volop activiteit op jacht gebied.
Diana is net begonnen aan haar 2de loop sessie. Henk begeleid haar op de fiets nog  1 keer door de wijnvelden op zoek naar een fijne looproute.
Terwijl Diana gisteren liep heeft Sam mij geholpen met karweitjes. Het terras en de fruitbomen sproeien en later wat bladeren aanharken.
In de loop van de ochtend naar Jalon gegaan, waar de voorbereidingen waren voor het feest. Wij waren getuigen van het uitladen van de paellaschaal van 2,5 mtr. doorsnede.
 Doorgelopen naar de Rastro waar Sam bij bijna elk kraampje wel iets van haar gading vond. Een geslaagde sessie dus. Van al dat geslenter toch wat moe geworden en bij Alleluja een perfect plekje op het terras gevonden onder een boom, waar wij zijn specialiteit hebben gegeten, serano ham en kaas.

Op de weg terug zagen wij mensen lopen met stoelen op weg naar de paella. Het plein was afgeladen met tafels en stoelen. Op grote planken werd de paella langs de tafels uitgedeeld. Onder een overkapping zat een band te spelen.

Eenmaal thuis zijn wij onbedoeld toch voor de siesta gegaan. Want ja, "landswijs" moet je in acht nemen. Niet vertellen maar wij zijn dus alle 3 gewoon in slaap gevallen .....

Om 20.00 uur hadden wij een tafel besproken bij Castellvi. Wij hebben daar prima gegeten, de ober was alleraardigst voor Sam.

Vandaag gaan we in de ochtend proberen het zonnetje te volgen op een ligbed. Want in de middag staat een uitnodiging voor een bbq bij Connie und Rainer op het program....

Na arbeid is het goed rusten

Het is weer even wennen na zoveel dagen samen ineens weer gezelschap om je heen te hebben. Sam loopt te springen en plonst om de minuut in het zwembad om daarna weer als een model rond het huis te lopen met koptelefoon op en iPod muziek aan.
Diana ligt lang uitgestrekt op een ligbed de zon te koesteren.
Vanmorgen na het ontbijt besloten om richting Moraira te gaan. Op weg daar naartoe eerst een emmer druiven door Sam en Diana geplukt. Naderhand stond er weinig meer op de Campo van Gabriel. Vanmiddag hebben wij daar gelijk wat sap van gemaakt.
Daarna door voor koffie en broodje bij Algas. Boodschappen bij Pepe La Sal en een traktatie voor vanavond voor bij de koffie van Diana.
Om 17 uur komen de kinderen van de buren spelen met Sam. Daarna staat voor ons een bbq op het lijstje. De rolverdeling is al gemaakt, gezien al de slapende mensen die ik nu om mij heen spot, zullen zij er denk ik, wel weer fris voor zijn.

Inkopen

Even half 2. De temperatuur is 29 graden. En net ons stokbrood op. Ramon en mannen heb ik net 2 bier en een fanta gebracht, want voor hun begint de siësta.

Vanmorgen wilde Henk wat roestplekjes bij het bad wegschuren en ging dwars door de zijkant van het bad heen. Gevolg: een aardig gat. O..my god! Weer wat op het lijstje! Hup naar Santos ...gelukkig heeft Santos altijd wel een oplossing. Dus klussen maar weer. Daarna naar bodega Rico om wat wijn en likeur43 in te slaan voor de moeder. Gelijk maar een fles van 2 liter gekocht. Kan ze voorlopig vooruit. Bij de Mas y Mas nog wat boodschappen aangevuld voor onze gasten die komen.



Koffie met toast in de plaatselijk bar in Jalon



In het dorp was volop activiteiten. De straten waren beschilderd en op het plein waren mannen bezig met het opbouwen van een grote tent. Vanaf vanavond is het weer feest. Leuk voor onze gasten om mee naar toe te nemen. De grote paella, het dansen, vuurwerk en noem maar op. Het is goed dat we nu een gevulde koelkast hebben, want met de feesten zijn de winkels vaak onregelmatig open

Jacht

Honden blaffen.. Voor ons op de weg zien wij 3 witte honden lopen, en naderhand het veld inspringen. Henk zegt " die ene lijkt wel een hert" zo loopt hij sprongetjes te maken. En jawel, een hond springt zowaar als een gazelle telkens boven de hoge begroeiing uit. Even later zien wij de jager en horen wij schoten. Het is raar om te weten dat de schattige konijntjes die wij gisterenavond over de weg zagen huppelen, nu afgeschoten worden om in zo'n heerlijk ovengerecht te belanden.

Warm

13.02 en de tempertuurmeter geeft 29 graden aan. Er staat geen zuchtje wind.
Vanochtend om 9.30 uur naar de kapper in Benissa geweest, en volgens Henk is er een orkaan door mijn haar gegaan. Ze hebben het flink kort geknipt en mooi koper geverfd.
De mannen zijn weer aan het werk. Morgen is Dia de hispania dus zijn ze vrij. Voor ons wel lekker. Kunnen wij tenminste weer van de pool gebruik maken. Onze net aangeharkte oprit is weer een chaos van bandensporen en in de voortuin ligt materiaal. Lo siento zegt Ramon ( het spijt mij) maar met deze tempertuur wil ik mij daar geen zorgen over maken. Alles komt in orde.
Vanavond gaan wij ons contact- investerings etentje doen met Conny en Rainer. Ik hoop dat we buiten kunnen zitten. En dan morgen is er weer een andere heerlijke dag.

Werkdag

De zondag is voorbij, en vanochtend gewekt door een auto die de oprit opreed. Ineens allerlei activiteiten rondom het huis.
Rainer is de Agave aan het snijden, en verder tuinonderhoud, en de jongens van Ramon zijn bezig met hun werkzaamheden.
Plan voor vandaag WAS: schilderen.... helaas de tijd was ons te snel af, en daarom besloten wij om naar het dorp te gaan, want om 12.00 werden wij verwacht bij Gabriel Mas om druiven op te halen.

Domingo

De voorspelling voor vandaag was dat het wat frisser zou zijn. Gisteren hadden wij de buren Svenja en Thomas op visite en heel de avond buiten gezeten, maar een fleece was op den duur echt wel nodig, terwijl wij 2 dagen geleden nog tot 23.00 uur mouwloos konden zitten.
Daardoor is de temperatuur van het zwembadwater ook wat naar beneden gegaan. Van 24 naar 20 graden.
Maar tot onze opluchting was het vandaag heerlijk. De zon stond strak aan de hemel, met af en toe een wolkje. In de middag weer wat amandelen uit de boom geklopt. Ondanks het omhakken van de 3 bomen is er toch een aardige oogst. Terwijl wij vroeger ons best deden om bijna elke amandel uit de boom te tikken, is ons enthousiasme nu wat geluwd omdat wij weten wat een werk het is om al die schilllen van de nootjes af te halen.

Valencia dag 2

Na een diepe slaap, werd ik vanochtend gewekt door een zacht gesnurk. Ik kon de slaap niet meer vatten en heb mijn blog in de badkamer van het hotel gemaakt. En mijn ega daarna maar voorzichtig wakker gemaakt, want ons wachtte een lange dag.

Na het ontbijt om de hoek van het hotel hebben wij uitgecheckt en onze bagage opgeslagen in de boxen van het hotel. De fietsen opgehaald ( 10,00 per dag) en op de fietspaden van de stad op ons gemakje op weg gegaan. Valencia is leuk om de fietsen. Er zijn veel paden speciaal voor fietsers, en is het pad opgehouden, dan fiets je gewoon op het trottoir, of soms een stukje weg.

Al gauw waren wij bij de rivier de Turia die half om Valencia heen ligt en nu een geweldig mooi natuurgebied is met wandel, picknick, fiets- en jogging mogelijkheden. Mooie fonteinen en bomen. Je hebt zoveel om naar te kijken, dat voor je het weet, je bij Ciudad de las Arts aankomt. Hier moet je bijkomen van al dat moois. Minutenlang hebben wij zitten kijken naar het samenspel van water en gebouwen.

Daarna over de brug Pont de la Grau (in de vorm van een harp) de Turia weer overgestoken op weg naar de haven. Weer een Bici gevonden (fietspad). Halverwege gestopt voor dos Cortados en daarna weer verder. De haven heeft nog een expositie van de America cup. Er liggen jachten à la Monte Carlo. Maar die wilden wij niet zien. Door naar het strand. Het is een immens breed parelwit strand, met een boulevard waaraan restaurantjes liggen. De boulevard is alleen voor voetgangers en Bici. Het leek wel zondag zo rustig, geen mega gettoblasters maar alles slow en easy... Een superstrand.

Maar wij moesten verder, helaas was het nog te vroeg voor de lunch, de Bici weer opgezocht en toen toch even de weg kwijt geraakt. Maar weer vlug de juiste richting gevonden.

De weg vervolgd langs het stadion van Valencia ( ligt midden in de stad) en de universiteit om uiteindelijk weer bij de Turia en het pleintje vlak bij de fietsverhuur uit te komen. Daar een lunch genomen, fiets om 17.15 ingeleverd, tassen opgehaald in hotel en naar station gelopen waar we om 17.40 de trein hadden en om 19.20 in weer in Lliber.

Het waren twee heerlijke dagen en voor ons is Valencia beslist een toppertje om naar terug te gaan.

Valencia dag 1

Tring, tring,... Om 7.15 ging de wekker. Nog niet fris en fruitig uit de veren. Het is nog donker!

Na ontbijt en koffertje verder ingepakt te hebben vertrokken naar Xeraco een halte van de Renfe. De auto was wat moeilijk te parkeren. Het parkeerterrein stond helemaal vol.

Een enkeltje gekocht voor 2 voor 7,20 en in de trein gestapt naar Valencia-nord

De trein doet er ongeveer 50 minuten over, gaat midden door sinaasappel velden. En is erg aangenaam.

Om even over 11 uur waren wij in Valencia. Het oude Station is prachtig met mozaïek tegels, gebrandschilderde ramen en aan de buitenkant omlijst door tegels met sinaasappelen. Naast het station ligt het imposante plaza del Toro. De arena! Op 5 minuten hiervan hadden wij een hotel geboekt op plaza de Ayuntamiento tw Hotel Venecia. Helemaal top! Te vroeg nog om op de kamer te mogen de koffer in het kluisje van het hotel gezet, en aan de wandel...

De bekende zaken gezien waar ze Turon de Valencia verkopen, de kathedraal, de Lonja,, de zijdebeurs en de mercado, de dagmarkt. Prachtig. Tussen de middag achter de zijdebeurs op een pleintje gegeten. Wederom werd onze lunch opgevrolijkt door een Spaanse troubadour met gitaar die prachtig zong.

Daarna ingecheckt in het hotel. Goede kamer. En ik kan zeggen goede bedden. Mooie badkamer met zelfs tandenborstels en tandpasta.

Daarna op weg gegaan op zoek naar de fietsen verhuur. Waarbij wij in de wijk van Chanel, Vuitton, etc tegen kwamen.

Ze zijn in Valencia veel oude panden aan het restaureren, ik denk in wijken die nu hip en trendy zijn. Valencia heeft voor mij iets weg van Nice, en kwam bij mij zeker niet chaotisch, of druk over maar juist relaxed en hip.

Voor het avondeten hebben op een terrasje nog wat gedronken in een nauw straatje. Daarna typisch Valenciaans gegeten. Op het gemak terug naar het hotel geslenterd, want dat doe je in deze landen. En daarna zei ik

" Buenos noches mi amor"!

Foto's volgen.

Luiheid

Vanmorgen om 8.45 hebben wij de sprong gewaagd om in het zwembad te duiken. Het water tintelde als Spa rood op je huid. De temperatuur van het water was 22 graden en hoewel de zon in het dal zijn stralen verspreidde, had het ons huis nog niet bereikt.

Na een warme douche de route richting kust genomen.
Na koffietjes gedronken te hebben bij Algas, (nog steeds leuk) langzaam richting huis gegaan.
Ik herinnerde mij dat ik een tijd geleden een App. had aangeschaft van blogger die ik op mijn mobiel kon gebruiken.
Dus nu lui, onderuit op ligbed in de zon aan het bloggen. Jongens zeg nu zelf " luie mensen hebben de halve wereld" zo is het toch??

Adventure.....

Vanochtend zaten wij aan het ontbijt op de Naya toen Rainer het zwembad kwam schoonmaken. Na zijn taak afgerond te hebben schoof hij bij ons aan tafel voor een kopje koffie. Net op tijd om de laatste regenbui te zien verdrijven door een voorzichtig zonnetje. Het gevolg was een prachtige regenboog die de hele vallei overspande.

Na zijn vertrek wilde Henk het ritje maken naar Murla en Vall de Laguar, om onderweg wat water te tappen. In Vall de Laguar zijn wij door gereden naar het restaurant Vente de Collado aan de top van de berg. Ik stelde voor om aan de andere kant naar beneden te gaan, en niet dezelfde route terug te nemen.

Ik had gehoord dat deze weg uit zou komen in Benichembla. De eerste paar kilometer van de weg waren heel goed te doen, en prachtig geasfalteerd. Echter daarna was het over. En was de weg moeilijk begaanbaar, met kuilen en opstakels. Hoewel wij in het begin nog lekker tegen elkaar zaten te kletsen, werden wij hoe langer hoe stiller. Teruggaan was geen mogelijkheid. Henk zei nog zo iets van "ik luister nooit meer naar jou"... !  Oei .... Met een slakkengang gingen wij de berg af om uiteindelijk via een (gelukkig)droge rivierbedding weer op een asfaltweg te komen, waarbij de weg inderdaad naar Benichembla ging. Het was een shortcut, de route was geweldig mooi, de natuur prachtig ongerept, maar wij gaan in het vervolg toch maar voor wat  meer gecultiveerd.

Benissa

Vanmorgen stond Benissa voor ons op het programma. Wij hebben daar altijd zo een lijstje af te werken.
Een oude man op de hoek bij de markt die mooie wijnen verkoopt. De zaterdagmarkt, de schoenmaker, en deze keer ook een knipafspraak maken voor ons beiden bij de dames van Nou Estril.
De afspraak bij de dames was zo gemaakt. Met een Hola que tal? gaf ze aan dat ze ons nog niet vergeten was. De oude man had deze keer niet de wijn voor onze gading. Maar de markt was overvol met mooie produkten. Op het eind stond een zeer enthousiaste jongeman met kruiden, noten, en gedroogde vruchten en nog meer speciale dingen. Onze mand werd vlug gevuld met vers gedroogde tomaten, cranberries en vijgen.
Ik kreeg een zakje Oregano van hem kado met bewaar instructies.
In het straatje een kopje koffie gedronken waar ze basilicum in grote potten op het terras hadden staan. Het was vertederend om te zien hoe een oude Spaanse man, en later een oud dametje in het voorbij lopen hun hand door de kruiden haalde en de geur genietend opsnoven.