Ik weet wanneer ik mij niet goed aan mijn grenzen hou, dat het een keer fout gaat. Maar ik... lekker eigenwijs, wil nog steeds mijzelf bewijzen, altijd meedoen met de grote jongens.
Wanneer het dan toch fout gaat krijg ik signalen: dan ik ben wat rustelozer. Nou ja.. het lijkt wel een ADHD ontspoorde met ongecontroleerde eetbuien. Of ik ben NIET vooruit te branden. Maar dan kan ik mij erop voorbereiden.
Echter deze keer.... floep.... het licht ging uit.
Zondag einde oefening.....u verlaat de uitgang via Exit.
Maandag Sam toch nog als een zombie op de fiets naar school gebracht. Zij zat vrolijk kwetterend voor mij te praten. Ik HAD kunnen afbellen, maar het was natuurlijk lullig dat het allemaal op het laatste moment is. En Diana moest om 08.00 uur in Verwegistan zijn. En dan is het gewoon,.. gaan met die banaan. (die grenzen he !)
Daarna weer m'n bed in geschoten. Heerlijk ! Op dat moment is mijn bed mijn nest, mijn toevluchtsoord.
Vandaag, is het woensdag de stapjes naar herstel zijn gezet. En morgen is een weer een andere dag !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten