Memory Lane

Nu we in de laatste week van het jaar zitten, hoop ik ook in wat rustiger vaarwater te belanden.

De maand december is en was nogal hectisch. Zelf heb ik niet zoveel op met deze laatste week van het jaar.
Ik vind het altijd net alsof je aan het laatste hoofstuk begint van een boek wat heel goed is. Als het laatste hoofdstuk dan komt, dan moet je het boek wegleggen en vind je het vaak jammer dat het uit is.

Zo ervaar ik die laatste week van het jaar ook. Je gaat altijd nog even een korte trip maken langs de memory lane. Ik ben dan altijd wat sentimenteler, zal wel aan de donkere dagen liggen, de kaarsjes, de muziek etc. Het is fijn, maar het moet niet te lang duren. Daarna ben ik blij dat het nieuw jaar er weer is. Een nieuwe agenda, een frisse start. En even die spinnewebben uit het hoofd wegraggen.... Kerstboom de deur uit ramen zemen etc en alles even fris en strak maken.

December

Tja en het is even blazen en dan is december alweer voorbij. Ik moet zeggen dat deze December wel roerig was. Eerst de uitslag van mijn keuring van het UWV, en 14 dagen geleden de ingreep in het oogziekenhuis.
Nog steeds zie ik er uit alsof ik op beiden ogen een fikse tik heb gekregen.
Ik deze periode was het ook erg fijn om met deze blauw gekleurde ogen/wangen boodschappen te doen. Met de extra kerstdrukte waren er ook extra ogen op gericht.
Maar ik moet zeggen, het hersteld zich prima.

Sinds 2003 was het ook weer een Kerst in NL. Wat wij in Spanje altijd zo fijn vinden is het feit dat er maar 1 kerstdag is. Maar omdat wij de Kerst nu hier waren moesten wij er ook aan geloven om weer 2 dagen uit te buiken.
De eerste Kerstdag met ouders en familie hebben wij traditioneel de kalkoen in de oven gestopt. Puree met venkel, peertjes, allemaal echt gerechten die de ouders zouden kunnen waarderen. 
De tweede Kerstdag hadden wij een uitnodiging gekregen van Diana om bij haar Kerst te vieren samen met haar vrienden. Iedereen zou een gerecht bereiden. Diana zou voor de wijnen en tafelindeling zorgen.
Ik moet zeggen, het was beregezellig. Gewoon super ontspannen en relaxed. Iedereen had zijn best gedaan op zijn/haar gerecht. En niemand wist van te voren wat er op het menu stond. Dus de verrassing was compleet. De wijnen waren echt geweldig. Dus iedereen happy.
Ik moet zeggen toen wij naar huis gingen was het vroeg, en niet alleen door de sneeuw werd er onvast op de beentjes gestaan. Maar zeker voor herhaling vatbaar.

Grappige neus

Afgelopen woensdag was Sam weer bij mij. Ik sta nog steeds versteld wat zo'n lijfje kan verstouwen.
Als ik begin met vragen of zij misschien 2 broodjes wil eten tussen de middag, zegt ze "doe er maar meteen 3", want ik heb honger"..... Achter elkaar worden de broodjes naar binnen gewerkt.
Woensdagavond vroeg ze of ik iets lekkers had..  Ik dacht aan chips, marsjes of noten.  Maar "nee"...
Een 3/4 pak Optimel vanille yoghurt werd naar binnen gelepeld...  "Heerlijjk"...
Onder het lepelen op de bank zat ze mij zo van opzij aan te kijken, en zei " je hebt eigenlijk wel een grappige neus".  Nu weet ik dat mijn neus niet de kleinste is. Op school werd ik regelmatig met dit uitsteeksel gepest.
En ik dacht wat moet ik hier nu op zeggen... ?

Ik moest ineens denken aan een paar weken geleden dat Sam aan mij vroeg of ik wist wie Adam en Eva waren. En heb toen maar gezegd dat de lieve Heer toen ik geboren werd mij aan mijn neus trok en zei "wie hebben we hier nu"?  Ik geloof dat Sam het wel een goed verhaal vond.

Slecht voor je hart

Gisteren haalde ik geheel onverwacht de brief van het UWV uit de brievenbus.  "Eindelijk" !  Ik had in verband met de staking de bus al een dag niet leeg gehaald. Bij toeval zag ik dat er in de straat post bezorgd werd, en besloot toen onze bus ook maar de legen.
Er lag een aardige stapel in. Kerstkaarten, een afschrift van de bank, wat reclame, en daaronder heel gemeen... de brief van het UWV....
Eerst maar even zitten en deze open maken.
Na de inleiding begon de brief heel opwekkend.. "met ingang van... komt uw WGA uitkering te vervallen".
Wat bedoelen ze hier nu weer mee.. ?  Na verder lezen blijkt dat ik van een tijdelijk naar een permanente situatie ben gegaan, en dat daar diverse type uitkeringen aan gekoppeld zijn. Fijn.., maar ze zetten het wel erg kort door de bocht.
Het voordeel is dat ik niet meer gekeurd hoeft te worden, dus niet meer terug hoeft te gaan naar het instutuut wat UWV heet. Want dat is toch wel erg slecht voor je hart.

Wat in het vat zit.

Vandaag contact gehad met Ramon onze aannemer uit Spanje. Het was al een tijdje stil geweest met betrekking tot de werkzaamheden ten aanzien van het nieuwe terras. Ramon zou in November hiermee starten. Nu kunnen zijn andere werkzaamheden wat uitlopen.., dus ik heb wat gewacht met bellen.
Vandaag hoorde ik dat hij nog helemaal niet was begonnen. De tegels die rondom het huis liggen, en dus ook voor het terras waren uitgezocht, zijn niet meer te krijgen. De betreffende leverancier heeft ze maar 2 jaar in voorraad en daarna gaat er een nieuwe collectie in.
Ramon is daarom ook niet begonnen met de fundering, want... zo vertelde hij "het kan zijn dat de nieuw uit te zoeken tegel wat kleiner of groter is", en dat heeft te maken met de afmeting van het terras".
Heel erg jammer, want wij hadden in oktober net het voortuintje uitgegraven en de plantjes gegehaald en alles geprepareerd zodat hij aan de slag kan. Nu ziet het er niet erg gezellig uit... (leuk voor de huurders)
Nou ja, die compenseren we maar met een extra glaasje bij het etentje, dan zien ze alles met een roze bril.
Afgesproken is dat wij in de week van de 14de weer nieuwe tegels gaan uitzoeken. Gaat helaas weer een vakantiedag van Henk eraan....
Ik denk dat Ramon om logistieke redenen ook nog niet aan het werkblad is begonnen....
Maar ja,  we zullen maar denken, wat in het vat zit... 

Bagger !!

Ik zit op zolder mijn blog te schrijven, en vanuit het raam zie ik de pekelwagen over het dijkje rijden.
Vanochtend ben ik even glibberend naar de winkel gegaan voor wat boodschappen, en heb ook maar een eerste kerstartikel aangeschaft. Zo'n super nep kerst engel met ledverlichting.
Dit weer vind ik maar bagger, zeker wanneer ik net de site van een mede blogger uit Spanje heb bekeken en daar met een jaloers gevoel een temperatuur van 23 graden op de blog zag staat... Bagger... bagger !!