Afgelopen woensdag was Sam weer bij mij. Ik sta nog steeds versteld wat zo'n lijfje kan verstouwen.
Als ik begin met vragen of zij misschien 2 broodjes wil eten tussen de middag, zegt ze "doe er maar meteen 3", want ik heb honger"..... Achter elkaar worden de broodjes naar binnen gewerkt.
Woensdagavond vroeg ze of ik iets lekkers had.. Ik dacht aan chips, marsjes of noten. Maar "nee"...
Een 3/4 pak Optimel vanille yoghurt werd naar binnen gelepeld... "Heerlijjk"...
Onder het lepelen op de bank zat ze mij zo van opzij aan te kijken, en zei " je hebt eigenlijk wel een grappige neus". Nu weet ik dat mijn neus niet de kleinste is. Op school werd ik regelmatig met dit uitsteeksel gepest.
En ik dacht wat moet ik hier nu op zeggen... ?
Ik moest ineens denken aan een paar weken geleden dat Sam aan mij vroeg of ik wist wie Adam en Eva waren. En heb toen maar gezegd dat de lieve Heer toen ik geboren werd mij aan mijn neus trok en zei "wie hebben we hier nu"? Ik geloof dat Sam het wel een goed verhaal vond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten