maandag 29 november 2010

Adam en Eva

Ik heb gemerkt, dat mijn blog met recht " España por favor " heet.  Want in Spanje heb ik blijkbaar veel meer te melden dan in NL. Natuurlijk kan ik schrijven dat Rocky vandaag weer "in the mood" was om mij totaal te negeren. Want hij mocht niet naar buiten. Dat zinde hem totaal niet.  Maar ja,... dat heeft de interesse niet van velen.
   
Het weekend stond in het teken van zaken afhandelen en toch wat gezelligheid.
Sinds donderdag overgestapt op digitale TV, dus de kamer was nog een beetje in wanorde ivm kabels die doorgevoerd moeten worden.
Cor en Ria kwamen gezellig de sleutel ophalen voor hun verblijf in Spanje. Ook van Cor een opmerking over mijn blogfrequentie... (yep right !), en het vervolg van "in de gordijnen".  Helaas zijn de gordijnen van het lange hangen naar beneden gekomen, En tot mijn grote spijt nog steeds geen uitsluitsel ontvangen van het UWV. Dus Cortejo.... nog ff. geduld....

Zaterdagmiddag heb ik even met Sam aan de surprise gewerkt, totdat zij een pot lijm leegkneep die over het tafelkleed ging en haar handjes helemaal onder de lijm zaten. Daarna vroeg zij mij of ik wist wie Adam en Eva waren. Natuurlijk wist ik dat.... Toen ik haar vertelde dat zij een domoor was om die lijm zo leeg te knijpen, vertelde ze mij dat ik nu niet bepaald een lieve Eva was.... Ik zei dat ze gelijk had, en dat ik uit het paradijs geschopt was !
Op zondag stond ze voor de deur met zelfgebakken gevulde speculaas.  Dus zo'n serpent ben ik  dus toch ook weer niet.

zaterdag 20 november 2010

Super danoontje

Vandaag was er in Nieuwerkerk een Judo wedstrijd waar Sam aan deel nam. Diana vertelde ons dit gisteravond. Misschien wel leuk... ? 

Vandaag was het mooi weer, ik wilde Henk even achter zijn computer wegtrekken. Dus een goede gelegenheid om op de fiets te kijken waar de wedstrijd was.
De school was zo gevonden, en in de gymzaal vonden wij al gauw Diana en Sam tussen allemaal jongens en meisjes. Het was echt heel leuk om te zien hoe die kleintjes zo'n wedstrijd doen.
De ene kalm, de andere fanatiek, ook jongetjes tegen een meisjes....
Ik zat heel de tijd...ahhh... en "moet je dat kleintje zien".
Sam moest 3 wedstrijden spelen. Alle 3 tegen jongetjes. Haar coach zat langs de lijn en gaf aanwijzingen.
Sam won 2 wedstrijden en verloor er 1. Ik vond het reuze knap want de jongetjes waren net zo groot als Sam.  En dan flikt ze het toch maar even. Voor mij is ze echt een super danoontje ! 

Kikker in de kruiwagen

Afgelopen donderdag is Sam weer bij ons komen eten. Deze keer was Henk er ook bij. En natuurlijk kwam het gesprek al snel op voetballen. Sparta en Feyenoord werden elk afgebrand en om zeep geholpen. Het was schattig om te zien hoe Sam de discussie in haar voordeel  (echt) vals wist te spelen.

Na het eten zouden Sam en ik ons bezig houden met een surprise en gedicht die zij moest maken voor Sint Nicolaas. Ik had belooft haar daar bij te helpen. Maar de iphone, voetbal en al het andere was VEEL belangrijker dan de surprise. En elke keer wanneer we net waren begonnen, sprong ze op en ging ze weer weg.  Ik ben toen maar begonnen met plakken en knippen. En toen het een duidelijke vorm kreeg was alle aandacht er ineens wel. Meters plakband werden geplakt op mini stukjes, aanwijzingen werden gegeven.
Teksten werden bedacht voor het gedicht, en luchtkastelen werden zichtbaar....

De grote volksverhuizing.

De afgelopen weken zijn wij bezig geweest met het omzetten van onze email accounts van ziggo naar google.
Op aanraden van de jongens die het moeten weten in computerland, zou dit gmail account makkelijker en beter werken. Ook in het buitenland. Meer geheugen, en het grootste voordeel is wel dat bij thuiskomst niet alle verwijderde mails nog een keer gedelete moeten worden, en het kan gekoppeld worden aan diverse computers. Dus 1 x veranderen is alles gelijk veranderen... Jippie... Upotia. ! 

Maar "mijn hemel" het lijkt de grote volksverhuizing wel....
Al je contacten overzetten, je nieuwsbrieven veranderen. Accounts omzetten, en noem maar op.  En dan heb ik het nog niet eens over weer het wennen aan de nieuwe manier van werken.
Het digitale tijdperk is fijn, maar gewoon een papieren briefje schrijven was ook wel erg makkelijk ..... !
Aiiiii... ik bespeur een spoortje van :.... hoe heet zo iets ???  Ouder worder.. ???? Nee......IK niet  zeg!

donderdag 18 november 2010

14 augustus 2010



Nu het filmpje van Marja en Alain klaar is vond ik het wel zo leuk deze ook op mijn Blog te zetten. Want mailtjes raken zoek, en niet iedereen heeft een YouTube account.
Op deze manier blijft het in ieder geval voor ons wat langer bewaard. Have a nice day !

zondag 14 november 2010

In de gordijnen

Het was al meer voorgekomen. En een vroegere collega zegt altijd tegen mij "al de overheidsinstanties sturen brieven NET voor het weekend, vaak zijn ze niet up to date, of staan er fouten in. Maar jij klimt dan het hele weekend in de gordijnen, omdat je niet kunt reageren of bellen.".
En ja hoor .... de brief van het UWV viel een zaterdag op de mat. Ik zei tegen Henk, "maak jij hem maar open... Ik had al buikpuin...
3 x doorlezen, "IK SNAP het niet" zei ik tegen Henk. Dat is toch totaal iets anders als wij hebben afgesproken??  's Avonds nog een keer doorgelezen... Nog niet snappen. Mijn gordijnen hangen er nog ( maar net ). Morgen maar weer even bellen voor uitleg.

zaterdag 13 november 2010

Gekkengetal

De 11de van de 11de staat bekend als de dag van de gekken. Dan beginnen de eerste voorbereidingen weer voor het karnaval. In mijn geval moest ik de 11.11 om 11.00 uur bij het UWV zijn. Ik was opgeroepen voor een herkeuring.
De totale gekte dus ... Ik had in dit geval er ook zeker geen goed gevoel bij.
Gelukkig ging Henk mee. Twee horen er tenslotte meer als 1.
Wij moesten naar Leiden....... er was een herindeling van het district. Lekker zeg, terwijl het UWV ook in Rotterdam zit.
Het lijkt altijd bij binnenkomst bij bij het UWV of je het FBI kantoor binnen gaat. Zoveel beveiliging. (zeker voor al die mensen die uit hun dak gaan..).
Maar goed, netjes op tijd werden wij opgehaald door een vrouwelijke arts.
In haar kamer vroeg ze waarom IK deze HER-keuring had aangevraagd.  Goed begin.... Al totaal de weg kwijt stamelde ik, dat ik in Mei papieren had opgestuurd van mijn arts, omdat het UWV had aangegeven dat wanneer er een verandering plaats vond, je deze direct moest melden bij het UWV. En dat ik helemaal geen herkeuring had aangevraagd.
De arts bladerde in het dossier. Mijn brief zat wel in het dossier, maar het rapport van de arts niet. Gelukkig heb ik een man met een vooruitziende blik, en hij had een copie van het rapport in mijn tas gestopt, die ik du moment naar voren kon toveren.
In 5 min tijd werd het rapport van 8 pagina's even doorgelezen....
Ze vertelde dat zij niets wist van mijn ziektebeeld, en begon dezelfde vragen te stellen als de arts 2 jaar geleden bij mijn keuring ook had gedaan. Mamma Mia..... alles staat toch in het dossier..??

In de laatste minuten van het gesprek zat ze een beetje te dralen, want zij moest beslissen WEL of NIET veranderen. En stelde toen de vraag wat mijn arts dacht over mijn situatie ?  Ik kon uitleggen dat het een vasculair probleem is. En dat als je dit al zo lang hebt hij niet verwacht dat het nu ineens morgen over is.
Ze besloot mijn tijdelijke situatie te veranderen in permanent.

Aan het einde van het gesprek zei de arts, dat ik niet meer terug hoefde te komen voor een herkeuring, en dat als er iets veranderde ik dit belist niet moest doorgeven !!  Behalve als ik ging werken.   Op weg naar de uitgang zag Henk een brochure, waarin mijn nieuwe veranderde situatie in beschreven was. Hij nam het mee voor thuis. In de auto sloeg ik het even open, en mijn blik viel op een dik gedrukte tekst :  u bent verplicht wanneer er iets verandert in uw situatie dit direct door te geven aan het UWV.  Ik zei tegen Henk, ik geloof alles pas wanneer ik het op schrift heb. Totale gekte dus....

dinsdag 9 november 2010

Bijzonder....

Op de verjaardagskalender viel het mij op dat een groot aantal van onze familie en vrienden bestaan uit mensen welke in November geboren zijn.
Ditje 4/11 ( tante),
Cor( vriend)  7/11
Rainer Wuestenfeld en Rijk (vriend) 12/11 ( op dezelfde dag).
Josje(vriend)  14/11,
Ad(vriend) 18/11, 
Conny Wuestenfeld 24/11,
Alain (zwager)  25/11 en
Claudio (zwager)  30/11.
Als ik in de horoscopensfeer ga denken... er moet iets bijzonders aan deze scorpioenen en boogschutters zijn dat ze zo veelvuldig aanwezig zijn.

zondag 7 november 2010

3 kleedjes.

Vandaag eerst Cor gefeliciteerd. Het was nog vroeg en hij was in zijn geboortekleedje. Komt dat mooi uit op je verjaardag, want zo ben je tenslotte ook geboren. Voor de andere lezers..... ik had Cor aan de telefoon hoor...

Grappig, want dit weekend staat  in het teken van kleedjes. En zo noemen ze kleding in Belgie.
Wij zijn vrijdag vertrokken naar Rixensart waar Marja en Alain wonen. Zij hadden een starttijd besproken bij de L'Empereur een mooie golfbaan om met Henk te gaan golfen. Ik bleef lekker thuis met een Blue Ray dvd van Sherlock Holmes. Was wel zo lekker na die but week.
In de avond hebben wij lekker ge-raclette (kaas). En onder het eten vertelde Marja dat zij uit de USA van een vriendin een kleedje had gekregen wat je aan 2 kanten kon dragen. Wij natuurlijk passen en showen.  Heel grappig. Want de ene kant is een Engeltje en de andere een Duiveltje. Ze had alle behorende attributen: pruik, vleugel, en hoorntjes erbij. En met pruik etc. op ben je ineens een ander mens.

De volgende dag een lange wandeling gemaakt rond het Lac van Genval, en daarna naar huis.

Nou, en dan gaat het ene kleedje de kast weer in, en de ander trekt z'n goeie kleedje aan in afwachting van de verjaardagsvisite....

woensdag 3 november 2010

Tomorrow is another day !

Ik weet wanneer ik mij niet goed aan mijn grenzen hou, dat het een keer fout gaat. Maar ik... lekker eigenwijs, wil nog steeds mijzelf bewijzen, altijd meedoen met de grote jongens.
Wanneer het dan toch fout gaat krijg ik signalen: dan ik ben wat rustelozer. Nou ja.. het lijkt wel een ADHD ontspoorde met ongecontroleerde eetbuien. Of ik ben NIET vooruit te branden. Maar dan kan ik mij erop voorbereiden.
Echter deze keer.... floep.... het licht ging uit.
Zondag einde oefening.....u verlaat de uitgang via Exit.

Maandag Sam toch nog als een zombie op de fiets naar school gebracht. Zij zat vrolijk kwetterend voor mij te praten. Ik HAD kunnen afbellen, maar het was natuurlijk lullig dat het allemaal op het laatste moment is. En Diana moest om 08.00 uur in Verwegistan zijn.  En dan is het gewoon,.. gaan met die banaan. (die grenzen he !)

Daarna weer m'n bed in geschoten. Heerlijk ! Op dat moment is mijn bed mijn nest, mijn toevluchtsoord.
Vandaag, is het woensdag de stapjes naar herstel zijn gezet. En morgen is een weer een andere dag !