It's my nature.....

Het is 22.15 uur en Rocky is net de trap af gedenderd na zijn slaapje. Normaal gaat hij eerst mij, en daarna Henk een begroeting geven. Maar vanavond niet..
Henk krijgt een kopje tegen zijn hand, maar ik wordt voorbij gelopen. Boos !!
Vandaag heb ik hem een tik gegeven omdat hij onverwachts naar mij uithaalde en mij krabde..
Van hem onbekend, en van mij ongewoon. Maar ik schrok ervan en hij mag het niet ... Daarna sprong meneer over de schutting en ging uitgebreid bij Diana op een stoel liggen. Niet meer luisteren naar mijn lokroep. Met etenstijd was mijnheer weer present, en ging daarna direct naar boven om te slapen. Nu zit hij met zijn kont naar mij toe en kijkt af en toe met een slachtofferblik achterom
alsof hij wil zeggen " It's my Nature " what's your excuse ???

Schoenlepel

Wat een dagje Plundra bij Ikea al niet voor een impact kan hebben bleek de dag na mijn blog. Op mijn blog had ik een foto gezet met aangeschafte artikelen waaronder een schoenlepel voor ons thuisfront in NL. Cor zag deze foto met schoenlepel en dacht dat deze schoenlepel voor Spanje was. Dus reageerde blij op de aanvulling in het huis in Spanje. Echter in Spanje had altijd een schoenlepel gelegen maar die was om een duistere reden even niet te vinden. Vandaag kreeg ik van Metamaria een mail waarin zij ons informeerde dat onze Spaanse schoenlepel in Barendrecht lag, en per ongeluk met het pakken was meegenomen. Kan gebeuren!
De blije partij (Cor) en de in bezit zijnde partij (Metamaria) werden door mij middels de mail met elkaar in contact gebracht en dan ontstaat er een interactie die alleen kan wanneer het leuk is tussen mensen... Een mail uitwisseling over een schoenlepel ....
Het is geweldig .....

Plundra

Vandaag besloten om wat aanvullingen te gaan kopen voor Spanje bij de Ikea. Ik kom er niet veel, echter elke keer ben ik verbaasd over de leuke artikelen die deze mega zaak heeft. Vandaag was de uitverkoop blijkbaar begonnen voor bepaalde artikelen want er stond met grote letters Plundra op het pand. Dat was nou precies wat ik wilde gaan doen... Plunderen... 2 theebladen, 12 waterglazen, kaarsen, 2 snijplanken, ohh...3 Glazen eetschaaltjes voor Rocky.. 2 solar lampjes voor op de trap. Oei, ik zie nog zo veel meer... Leuk...leuk...Nee... ik doe het niet!
Ik ga maar weg want anders wordt het een vrachtwagen wanneer we weer naar Spanje gaan. Uitgeplunderd kwam ik moe thuis en heb mijn veroveringen uitgestald om aan Henk te laten zien.. Nog een keer genieten.....

Maak me gek!

Elk normaal mens wil leuk op de foto staan... Toch ?
Helaas heb ik een zus die een chromosoompje mist..... Totaal van het padje af.. .
Voor de vakantie had ze bedacht dat het leuk zou zijn om zo lelijk mogelijk op de foto te gaan. Helaas krijgt ze ons ook soms op dat pad, het is dan wel lachen.

Eindelijk de foto's

Na het prachtige weer in Spanje is het natuurlijk weer een afknapper om in NL te zijn.
Het heeft exact ander halve dag geduurd. En het is weer voorbij dat mooie weer. Ik zit weer met een T-shirt met lange mouwen over mijn mooie bruine velletje. Zonde.....
Dus tusssen de schoonmaak werkzaamheden even tijd om de foto's op de Blog te zetten wat in Spanje niet lukte.. Google wilde mijn account met Blogger niet herkennen... of zo iets onlogisch.. en ik had geen zin om dat allemaal uit te gaan zoeken.
Wat napret dan maar... wat rozenblaadjes die op straat gestrooid worden voor de processie....

Nederland Duitsland

Net terug werd ik onder de wedstrijd Nederland/Duitsland continue gepingd door Svenja onze Duitse buurvrouw uit Spanje. Ik heb een afbeelding gemaakt van de tekst. Zo zou het toch altijd moeten zijn .
(de Tekstballonnen die naar links wijzen zijn van Svenja, naar rechts zijn ze van moi)

Weer mee in de optocht

Vandaag was weer een warme dag. Er stond veel wind maar die bracht geen verkoeling want deze was warm.

Om half 7 in de avond stond Cokky voor het hek om eerst naar Lliber en aansluitend de processie in Jalon te volgen. De straten waren versierd met bloemen waar de processie langs ging. Iedereen was strak in het pak.

Ondanks mijn dunne witte pantalon had ik het heet, en moest met bewondering kijken naar de oude heertjes die met een baldakijn heuvel op en af liepen door de straten van Lliber.

Kei leuk

Gisterenavond ben ik op zoek gegaan naar een paar mooie platte stenen. Nee... Niet om de hoofden van de heren van het Nederlands 11-tal in te slaan.
Maar om meer prettige zaken te doen.
Omdat onze fruitboompjes nog pril zijn is het nog moeilijk ze te herkennen.
Om dit te voorkomen wilde ik ze merken. Maar wat is bestand tegen de zon en de regen? Stenen! In de garage hadden wij nog menie staan, dunne penselen, dat moest het dan maar worden.
De stenen zijn KEI-leuk geworden , en misschien wil Oranje zich onder de stenen verstoppen ?

Rode bordjes in de vallei

Tijdens onze wandeling met Rijk en Ria naar Lliber maakte Ria mij opmerkzaam op rode bordjes die overal aan het begin van een Campo geplaatst zijn in de vallei. Natuurlijk wist ik de betekenis er niet van...
Gelukkig hebben wij een vraagbaak in de vorm van onze vrienden Edwin en Cokky.
De rode bordjes geven aan dat het gebied verboden is om te jagen op klein wild, het gebied is een soort van beschermd gebied.

Bakken en bikini's

Zo net even een gekoelde fles met hierbalouisa uit de koelkast gehaald en even in een boek duiken. De fiets staat in de garage en ik heb nog net geen beademing nodig van het stukje de berg op. Het is zooo gemeen dat je 's morgens wanneer je nog fris en fruitig ben de koelte van de ochtend hebt en de berg met de wind in je rug mag afzoeven. Terwijl bij terugkeer alle elementen tegen je zijn.
Vanmorgen rond 8 uur een afspraak met Cokky en Suzanne. Omdat het nog lekker koel was eerst naar Lliber gelopen met de honden en daar koffie gedronken. Bij terugkeer werden ladingen soesjes gebakken. Voor mij was dit een 2de kennismaking met Suzanne en het was net als met Cokky heerlijk relaxed en vertrouwd. Suzanne moest weg en Cokky en ik zijn op de fiets naar Lliber gegaan voor een broodje bij Lina. Tijdens het eten flitsen er 2 wielrenner voorbij Edwin en Dirk, die omkeerden en het verloren vocht kwamen aanvullen met een gedeelde liter Clara en sterke verhalen over meisjes aan het strand in bikini met Britse vlaggen erop. Maar goed dat Henk niet fietst want dan zou hij misschien thuis komen met verhalen over poezenpakjes ....

Brand

Sinds vanochtend zie en hoor je helikopters en verkenningsvliegtuigen over het dal vliegen. Tot 2 maal toe kwam een helikopter met daaronder een waterdepot pal over het huis.
Het is nu even na half 5 en het dal is zwaar nevelig van de warmte. En vlagen van brandlucht komt je af en toe tegemoet.
Met mijn mobiel heb ik een foto kunnen nemen van de helikopter. Het stipje is de helikopter. Morgen wordt er regen verwacht....

A man has to do ......

Het is 5 uur... En beslist geen happy hour. Want het is 5 uur in de ochtend en ik heb net Henk uitgezwaaid. En besloten dat dit niks is. Ik vind het niet erg om eerder alleen te gaan, maar alleen te blijven is anders. Henk vertrekt om 8 uur vanaf Alicante. Gelukkig staan er leuke dingen op het programma.

De laatste dagen zijn een afwisseling geweest van werkzaamheden en relaxen. De afspraak dinsdag bij het gemeentehuis was nuttig, maar geeft ons ook weer veel huiswerk.
Ons grootste plezier wij hebben wij beleefd aan ons BBQ-huis. De koelkast lekker gevuld en daar buiten eten, en tot s'avonds laat vertoeven was een groot kado.
Dinsdag zijn Edwin en Cokky komen borrelen en hebben met z'n 4tjes onze eerste oogst (een abrikoos) die met een "plonk" van zijn nog kleine boompje afviel gedeeld. Ieder een partje. En hij was heerlijk....

Ook Henk heeft zijn steentje bijgedragen voor zijn vertrek....

Woensdag en donderdagochtend was het k(l)usjesdag want er moest geverfd worden. "A man has to do what a man has to do."! Tijdens het verven werden wij gezegend door een bidsprinkhaan. Met die zegen besloten om de rest in September af te maken, want..... "A man has to do......

Ode aan de Citroen Verbena

Er is een wonderkruid wat iedereen zou moeten leren kennen. De plant heet Hierbaluisa in het Casteliaans of Marialouisa in het Catalaans. Misschien ken je hem inmiddels wel onder de naam Citroen Verbena (Lippia triphylla).

Citroen Verbena is naar Europa gebracht door de Spaanse ontdekkingsreizigers in de 17de eeuw uit Argentinië en Chili. Daar groeide het om zijn bekende citroenachtige olie welke gebruikt werd in de parfumindustrie en drankjes tot het werd vervangen door de goedkopere olie uit Lemon grass of citroengras. Lippia triphylla genoemd naar Maria Louisa de Princes van Parma en vrouw van koning Carlos IV King van Spanje en de kransen van 3 (tri) bladen (phylla).

Het tegenwoordig zeer ondergewaardeerde medicinale kruid Citroen Verbena bevat een sterke citroenachtige geurende olie dat kalmerende en digestieve kwaliteiten heeft. De plant heeft een zacht kalmerende werking en de reputatie buikklachten tegen te gaan. Het heeft een mild positief effect op het zenuwgestel en helpt tegen depressie. De bladen en de bloemknoppen zijn, koortswerend, en rustgevend voor maag en darmen. Een kruidendrank gemaakt van de bladeren heeft een heerlijk verfrissende citroensmaak. Het kruid kan ook gebruikt worden tegen griepachtige verschijnselen, aromatherapie, acne en steenpuisten.

Ik drink de Hierba Louisa zowel warm als gekoeld. Bij de maaltijd een karaf gekoeld water met daarin een in de ochtend geplukt kruidentakje geeft een heerlijke frisse smaak aan het water, en is goed voor de spijsvertering.

Donzen deken

Vanmorgen net nadat wij ons wilden installeren voor een ochtend in de bibliotheek, (met boeken, ipads en ander leesvoer), bij het zwembad, ging de hemelpoort even open. Dikke druppels spoelden het stof ongeveer een kwartier lang weg. Daarna konden wij weer naar buiten. En was het snel warm. In de avond kwamen er weer dikke wolken die als een donzen deken over de bergen bij Lliber langzaam naar beneden golfden en wederom werden wij verrast door een korte bui.

In het dal hangt nog steeds deze dampige massa maar deze zal zeker morgen door de zon snel zijn opgelost.

In de avond nam ik deze foto met een speciale instelling......

Gouden rand

Nu plof ik op een ligbed hoor! Zeg ik tegen Henk. Het is 14.39 en warm.. Gelukkig staat er bij ons een windje waardoor het uit te houden is.
Vanmorgen om 6.30 opgestaan om Rijk en Ria om 7uur uit te zwaaien.
Dus al een aardige dag achter de rug.
Terwijl ik in de vakantie in de regel probeer om elke dag te bloggen is er nu nog niets van gekomen. De afgelopen dagen waren een maalstroom van activiteiten.
Bij aankomst werden wij ontvangen door Rijk en Ria, en ik denk dat wij het als gebruik gaan instellen, want er kwam een uitnodiging om boven te eten. Die Tia Maria's kunnen er wat van! Heerlijk op de naya gegeten.En bijgekletst.

De donderdag stond gepland voor een lunch met Edwin en Cokky, waarbij Ria en Rijk de doop kregen bij Font del Gel. Zij sjouwen met flessen water en maar vullen, waarbij Edwin afgeleid werd door een paar water drinkende wielrenners en tot de conclusie kwam dat deze constructie toch eigenlijk wel makkelijker was.

In Sagra heerlijk gegeten, waarbij ik spijt had dat ik niet voor de hemelse chocolade modder was gegaan. Maar ik ga nog voor een herkansing denk ik.

In de avond zijn we kwetterend naar Lliber gelopen en dan ben je ook zo weer terug.

Een vrijdag hadden wij om 13 uur een afspraak op het gemeentehuis met onze bovenbuurman Bill Smith, de bouwer van ons huis Traude (een vrouw) en een advocaat van de gemeente Benissa die zaken op orde in Lliber moet stellen. Ik was toch wat zenuwachtig omdat Traude vaak alleen maar schreeuwt en een grote bek opzet. Dit wetende en dat de advocaat een redelijk dominante man is, hadden wij 3 besloten om achterover te gaan zitten, want wij vermoedde dat Traude wel in de aanval zou gaan. Wij zaten nog niet of het vuur begon al. De advocaat sloeg op tafel, stilte! Nee hoor... De advocaat draaide met zijn ogen. En vroeg Traude uiteindelijk te vertrekken en te wachten. Na haar vertrek werden zaken gedaan waarna Bill kreeg waarvoor hij kwam. s'Avonds hebben wij ons bbq huis helemaal ingewijd. En heerlijk buiten gezeten en lang gepraat

Een gouden rand om een hectische dag.

Foto's volgen...

Eindhoven Airport

Vanmorgen voor de wekker om 6.15 uur af ging was ik net een kwartier wakker. Poefff ... Bang dat we ons zouden verslapen, want onze routine was verstoord omdat we nu naar Eindhoven moesten. Helaas file...
Dus maar goed dat we op tijd vertrokken waren. We hadden gekozen voor" het nieuwe parkeren" waarbij je bij een particulier kan parkeren. De naam kon ik niet onthouden dus noemde ik hen maar steeds zoals Geert Wilders generaliseerd "Henk en Ingrid".
Door Ingrid afgezet bij het Airport en toen begon het wachten. Eerst bij de rij om in te checken, daarna koffer controle. Toen de douane piep piep piep....hè hè nu een kopje koffie.
Koffie op direct in de rij naar de gate om te boarden. Tjonge wat een rij.
Eindelijk buiten naar het vliegtuig... Oei een rij.. aan weerszijde afgezet met hekken naar het vliegtuig. Ik vroeg nog aan Henk wanneer wij ons brandmerktje zouden krijgen...⚡
Aan boord gaat alles snel en zeer efficiënt de stewardessen zijn erg behulpzaam. Je krijgt aan boord van alles aangeboden van krasloten tot telefoonkaarten en nicotinearme sigaretten. Het is een ervaring en een leermoment. Maar voor mij gaat er toch werkelijk niets boven relaxed vliegen vanaf het gezellige Rotterdam airport.