Long time ago....



Pieter Andy van Bijsterveld - 45 jaar



Toen wij allebei in de jaren 80 in het Sophia Kinderziekenhuis werkten, maakten wij kennis met de heer Pieter van Bijsterveld. Deze leverde kantoormeubilair aan het ziekenhuis en kwam regelmatig langs.

Na verloop van tijd kwam een uitnodiging om een keer zijn familie te bezoeken in Hattem.

De uitnodiging werd aangenomen, en hoewel zij wat ouder waren, was er die click, ook met hun kinderen... Wij zaten qua leeftijd net tussen hun en hun kinderen in. Een zakelijke relatie, werd vriendschap...
*

Pieter en Greetje woonden prachtig, leefden als God in Nederland. Vele jaren hebben wij heerlijke tijden met elkaar gehad. En dol dwaze dingen gedaan. Met de MG naar Belgie, crossen door Den Haag met Greetje in de Porsche. Naar het restaurant van Lee Towers in Scheveningen. Henk, Pieter en Rob die zonder kaartjes naar de EK finale gingen in Duitsland en nog plaatsen kregen ook, of met z'n drieën naar de Bourgogne wijn kopen in 1986.

*
De kinderen van Pieter en Greetje werden ouder, kregen verkering, en de jongste Pieter Andy (waar ik beslist een zwak voor had), werd opgeleid door het corps Mariniers in Rotterdam. Na een lange training kwam hij bij ons bijspijkeren. Kaas en eieren eten. Voor de poort weer dicht ging werd hij afgezet bij de van Ghent kazerne.

*
Maar helaas "good times never last "..... Er kwam een breuk in het huwelijk tussen Pieter en Greetje.

Pieter kreeg een nieuwe relatie, en ... ja, die click was er niet met ons... zo anders... !

Een tijd hard geprobeerd het aan beide kanten nog aan te houden, de kinderen gingen trouwen, kregen zelf kinderen,  maar het ging verzanden, verzuren.....  En langzaam ging het kaarsje op de waakvlam.... met verdriet in je hart. 

Vandaag kreeg ik een What's App... ben je thuis ???
Ik ben in de buurt,... Pieter Andy...!   

Natuurlijk was ik thuis, voelde mij waardeloos, maar heb mijn dekentje in de kast gedaan.




Wij hebben het uitgerekend... het was ongeveer 10 jaar dat wij elkaar niet meer hadden gezien.
Maar in dat 1/2 uurtje was Long time ago weer even heel dichtbij.....   





Sunseeker

Net naar buiten gekomen na een plensbui, zit Rocky op het terras.

Nog wat voorzichtig de natte ondergrond vermijdend blijft hij altijd even zitten om de boel te verkennen.

En wat is  het dan heerlijk je snoet even te laten verwarmen in het zonnetje dat door de wolken breekt. Als een echte sunseeker richt je dan toch je kopje naar de zon ....

Het slagersjurkje

Iedereen heeft het wel eens.. Tenminste ik wel..
Van die dagen waarop je denkt "make my day" !  of Shoot or kill".  Heerlijke dagen dus, maar niet heus..
Op dat soort dagen trek ik mijn slagersjurkje aan.
WAT ????

!

Verleden jaar had ik een van mijn zeer comfortabele half lange strakke

t-shirts aan in een opvallende kleur fuchsia.

Ik kwam bij mijn slager binnen en hij keek zeer lang naar mij voor hij zei "goh ... wat zie jij er leuk uit" !  

Mijn off-day werd meteen gelift naar een hoger niveau. Sinds dat moment zijn deze half lange t-shirs benoemd als

"slagersjurkjes", en trek ik ze vaak aan op wanneer ik mij niet zo up voel. De slagerij is inmiddels helaas gesloten, maar nog steeds kan ik met plezier denken aan zijn compliment.

Oostenrijks weerhuisjes weer

Vanochtend vielen hele dikke druppels uit de hemel...

Ik had afgesproken met mijn moeder om haar naar het ziekenhuis te brengen. Zij moest een kleine ingreep ondergaan. Dikke plassen spatten op onder mijn banden. En mijn ruitenwissers gingen op de hoogste stand. 

Nog net niet met mijn neus tegen de ruit geplakt ging ik op weg. Ik haat dit soort regen. Ik reageer van nature altijd al een beetje traag, en met deze regen heb je al minder zicht dus ... beslist geen happy hour voor mij. 

Bij thuiskomst in de middag brak de zon door en moest ik beslist met enige spoed van truitje wisselen. Het was direct weer puffend warm.

Nu in de avond valt er weer een stevig bui.., en ik moet denken aan het Oostenrijkse weerhuisje waar wij als kinderen altijd zo vol bewondering bij mijn Oma naar keken.Aan de ene kant van het poortje een mannetje en aan de andere kant een vrouwtje. Zij stonden op een carousel en brachten om de beurt regen of zonneschijn.  Mijn vader moest de klok na het passeren van het uur altijd nog een even terugdraaien om het ritueel voor ons te herhalen. Vandaag was het beslist Oostenrijks weerhuisjes weer.....  .

Een goede ruil.

De afspraak was dat Aad en Leny bij ons zouden komen...
Maar gezien het slechte weer de afgelopen zomer, en de wetenschap dat aan de kust de regen vaak overtrekt, vond ik het eigenlijk een beter plan om naar Ouddorp te gaan.
Voorafgaande wilden wij gelijk even een uurtje bij Cor en Ria langs gaan.
Rijk en Ria waren er voor 14 dagen vakantie. Dus zo hadden wij onze vrienden allemaal bij de hand.
Het bleek een gouden greep. Het weer was heerlijk. Dus heel de dag buiten... Lekker relaxed bijpraten. En hoewel wij ingeschreven hadden voor alleen de koffie, werd ook op ons gerekend met het diner.. waar wij getrakteerd werden op heerlijk zalm uit o.a alaska en bawykow www.bawykovzalm.nl, en pata negra koteletjes..
Dus bij onze vriendjes is ruilen beslist niet huilen..... ! 

Mastika

Normaal spreken wij samen af waar wij gaan eten. Maar dit keer had ik helemaal de regie overgenomen. En bij Mastika besproken. http://www.mastika.nl/
Henk wil in de regel vaak op safe gaan. Niet dat hij uitdagingen uit de weg gaat. Maar zeker in Nederland zijn de prijzen van restaurants vaak niet waardig voor waar zij voor aangeprezen worden. En je wilt toch gewoon goed eten.
Echter soms wil ik gewoon iets heel anders. En dit keer had ik gegoogled op Mastika een Ottomaanse keuken. He! wat..... ? Ja, lekker extreem. Het restaurant had hele goede recenties, dus what the hell ! Gewoon proberen. Op zondag in de vroege avond daar besproken, en bij binnenkomst voelden wij ons al meteen op ons gemak.

Mooie wijnkaart.Vreemd al die onbekende wijnen. Het gaf gelijk al vertrouwen dat de eigenaar niet de topwijnen aanprees.  Prachtige menukaart. Het was nog moeilijk om te kiezen ook. Om maar in het kort te zijn... het was geweldig ! De smaken waren subtiel. De gerechten waren prachtig opgemaakt. Prachtige bijzondere producten. En zo vertelde de eigenaar, zij koken voor 95% biologisch, en zijn daarbij trentsetter in Nederland.

 Het enige nadeel wat wij konden vinden lag aan ons zelf. Wij hadden ivm drukke werkdag van Henk op maandag, vroeg besproken, dus wij zaten een tijdje alleen in het restaurant. Maar elke uitnodiging om snel hier weer te gaan eten is welkom. Wij zijn van de beslist partij... !

Rijckevorsel

Vandaag was het vroeg dag.

Om even over 9 uur had ik bij mijn moeder afgesproken om samen met haar en haar oude school-vriendin Els naar mijn jongste zus Els naar Rijckevorsel in België te gaan.

Als 3 kippen in de auto kakkelend met een dom-dom ( Tom-Tom) op weg.

Lekker op tijd voor de koffie waren wij er...

De zon scheen dus de koffie kon in de tuin gedronken worden. Els en Claudio wonen erg mooi aan de grens van landerijen aan de ene kant, en de andere kant ligt een domein.

De reden van het bezoek was dat Els en Claudio via Eurochild voor 1 maand 2 kinderen te logeren hebben. Deze organisatie zet zich in om kinderen uit (ex)oorlogsgebieden een onbezorgde vakantie te bieden. De roots van deze kinderen ligt in Sarajevo. Voor Els en Claudio is het nu het 3de jaar dat zij hieraan deelnemen. Mijn moeder wilde de kinderen graag weer even zien.

Na de lunch hebben wij met de Wi-gespeeld samen met de kinderen en daarna een wandeling gemaakt door het domein.

Bij thuiskomst even onze slag geslagen in het winkeltje van Els. Zij heeft een winkel http://www.xelina.net/ Aqua e Sapone in natuurlijke zeep en toebehoren. Wanneer je bij haar binnenkomt, komen de geuren van kruiden, olieën, en bloemen je tegemoet en moet je wel in je buidel tasten omdat het allemaal zo heerlijk en natuurlijk is.

Na onze kooplust te hebben bedwongen zijn we weer aanzienlijk rustiger op weg naar Nederland gegaan.

  

financieel systeem in Spanje

Dit weekend stond in het Algemeen Dagblad een Cartoon uit een Catalaanse krant die de geboorte in beeld brengt van een nieuw financieel systeem : de Caixabanc ( bank in beide betekenissen van het woord).

En wat voor een voordeel is dit voor de cliënt ?.....

Tweelingzussen

Normaal kabbelt mijn leven in mijn eigen tempo door. Ik heb geleerd om naar mijn lichaam te luisteren. En vaak geef ik daar gehoor aan. Maar wanneer mijn tweeling zus komt dan verandert mijn rustige stroompje in een woest kolkende rivier. Of je nu wilt of niet je moet mee in die sneltreinvaart van activiteiten, emoties en nachtbraken.

Gisteren kwamen Marja en Alain voor een daagje met overnachting. Na een partij golf met Henk, zijn wij gezellig uit eten gegaan.

Na middennacht was ik de eerste die afhaakte en naar bed ging. Na een kwartier kwam Mar ook nog even op mijn bed liggen praten, en toen was het weer even als vanouds, toen wij nog samen thuis woonden en 1 kamer hadden. Even bijkletsen. Dan is het weer heel even mijn eigen Moenipje. Onze kindertaaltje,... waarbij wij voor wij gingen slapen altijd tegen elkaar zeiden Noest Moenip.

Schoonmaak

De dag begon vandaag goed. Een lekker zonnetje verwelkomde ons in de ochtend. De tuindeuren lekker open en de wind kon door het huis.  Voor mij stond een schoonmaakbeurt van het huis op het programma, want morgen komen gasten die blijven slapen.
Alles even spic en span maken met lekker glimmende spiegels en vloeren. Schoonmaak werkzaamheden zijn zo niet mijn ding, maar ik kan er wel weer van genieten wanneer het klaar is. Van de frisse geuren en de opgeruimde zooi.
Rocky had het al vlug in de gaten, en nam al heel rap de benen met al dat geweld.
In de middag trof ik hem aan, diep in slaap onder een groot blad in de schaduw.

Later in de middag kwamen de wolken, en tegen de tijd dat ik klaar was, begonnen de eerste druppels al weer te vallen........

Zon

Gisteren begon heel voorzichtig  het zonnetje door te komen. Onze vrienden/huurders Rijk en Ria brachten de sleutel van Spanje terug en wij konden gezellig de vakantie verhalen uitwisselen op het terras in de tuin. Zoals vaker gebeurd te veel verhalen voor te weinig tijd....
( daardoor ook gewoon vergeten om een foto te maken, dom..dom,, maar die houden jullie tegoed ! )
 
Vandaag, het is maandag, het zonnetjes schijnt uitbundig, het gras is nat van de dauw. Beslist geen maandag wasdag gevoel.
Diana is met vakantie, en haar ouders Frea en Wim passen op het huis en de hond. Dan is het toch een goede reden om gezellig een kopje koffie te gaan drinken in de tuin en even bij te kletsen.

Laat de was, en de tuin maar even wachten tot een andere dag.