Vaya con dios.

Onze terugreis was toch wat anders dan normaal. De dag voor vertrek kregen wij van onze vriendin Gaby een telefoontje met het bericht dat chauffeurs in Frankrijk zouden staken, en er wellicht een benzine tekort was aan de pompen.
Om 7.15 vertrokken en bij Sagunto bij een benzinepomp toch maar een jerrycan van 20ltr. gekocht en halverwege gevuld. Op de Spaanse hoogvlakte zagen wij de temperatuur vlug dalen naar 2,5 graden. Er stond een stevige wind. Ik zei tegen Henk dat ik het f... cold vond. Het is bizar hoe rustig de weg is. Alleen bij San Sebastian raakten we even de kluts kwijt omdat de namen in het Baskisch aangegeven worden en Bayonne ....Baiona werd.
We kozen voor een overnachting in Cognac in Domaine de Breuill om sentimentele redenen. 11 jaar geleden daar voor het laatst geweest. En voorheen verschillende malen geweest ook met Aad en Leny. Alleen  ligt het 30 km van de autoroute. En op de 2de dag vonden wij het achteraf net iets te ver voor de weg naar huis.
De overnachting was goed, maar het Spaanse weer zat nog in ons bloed dus met een trui aan geslapen. Ik had het koud ! 

De weg door Frankrijk heeft in het teken gestaan van tanken. Op de kleine wegen was geen benzine meer te krijgen. Op de tolwegen was het goed te doen. Een oponthoud bij Lille, een file bij Antwerp. en dan ben je blij dat je geen stakende Fransen op je weg ben tegengekomen. Zo rond de klok van 19.30 thuis. Even wat uitpakken en dan een Chineesje halen. De tapas zijn weer even voorbij.